اخباراخبار ویژه

سرمقاله شماره نوروزی ماهنامه بسپار/ چه ساعتی‌ست؟ چه روزی؟ چه ماهی از چه سال کدام قرن کدام تاریخِ کدام سیاره؟ (1)

بسپار/ ایران پلیمر صنعت پلیمر و پوشش کشور در آستانه سالی نو، یک سال دیگر را پشت سر گذاشت. در سرزمین آزمون های سخت، سعی را ملت کردند و خطاها را حکومت. ابزارش را داشتند. در فضای ایزوله تحریمی، در عبور ناگزیر از اقتصاد نفتی که دیگر نمی شد فروخت، ارزش پول ملی سقوط کرد تا زندگی مردم عادی از همیشه دشوارتر شود.

دومینوی نظام مالی کشور که ریخت، دو دسته ولی سر پا ماندند. گروهی بی دغدغه و بی واهمه با انداختن قلاب در آبگیرهای موقت ایجاد شده، ماهی های درشت و درشت تر گرفتند، به اندازه خوراک خود و چند نسل بعدی شان شاید، که موضوع صحبت ما نیستند. و آن گروه دیگر که هنوز نا امید نبودند. هنوز می خواستند و می خواهند کاری کنند و تفکر، ایده، خلاقیت و از همه مهم تر دانش را در چله کمان کردند و تیرها را رها.

امسال نشان داد که دغدغه هایی از جنس همیشگی تامین مواد اولیه در صنعت پلیمر و پوشش می توانند به جز خواستی درست برای استفاده از مزیت های نسبی تولید مبتنی بر منابع خدادی در کشور و فشار آوردن به حق بر پتروشیمی هایی که خوراک ارزان داشتند و خروجی های گران و دلبخواه، از جنس های دیگری هم باشد، مثلا مشارکت در تولید گونه هایی با مشخصات فنی مورد نیاز بازار داخل یا داده پردازی مناسب برای کنترل بهتر بازار عرضه و تقاضا.

سرعت گاها غیرقابل باور فناوری، راهی جز نوآوری “مدام” برای شرکت ها باقی نگذاشته است. چیزی که حتما در سایه سازمان هایی بزرگتر حاصل می شود. سالهاست از مشارکت ها، خریدها و ادغام های بزرگ در دنیا می گوییم و می نویسیم، اما کمتر شبیه آن را در ایران دیده ایم. توان خلق دانش فنی و تجهیز سازوکار تولید فناور در کشور نیازمند روش ها و راهبردهایی است آزمون پس داده، که دسترسی به آنها و به دنبال آن، اجرای برنامه ریزی شده کلان، اراده و مدیریتی در سطح ملی را طلب می کند. در فقدان این شرط، بدیهی است که راه برای بخش خصوصی هموار نیست.

اهمیت علوم و فناوری های بین رشته ای در دنیا هر لحظه، و نه هر روز حتی، بیشتر می شود. دانش پلیمرها و جایگاهی که در صنایع امروز و آینده دارند، بی شک از پیش برنده های اصلی صنایعی همچون خودرو و هوافضا و پزشکی و انرژی و بسته بندی های غذایی و … است. اما اگر این ضرورت همکاری با سایر علوم و صنایع خصوصا در حوزه هایی همچون IT، هوش مصنوعی، اینترنت اشیا و از این دست، در میان مدیران و دانش آموختگان صنعت پلیمر و پوشش احساس نشود، باید به فاصله بیشتری با دنیای توسعه یافته صنعتی تن داد.

همه گیری بیماری کرونا در جهان نشان داد، تغییراتی که در ذهن ما ممکن است به دهه ها زمان برای فراگیری محتاج باشند، چگونه می توانند در چند ماه به کرسی بنشینند و کاربران خود را از هر گروه اجتماعی و سنی، محدود و مجبور به تبعیت از خود کنند. اینجاست که فقط ایده ها برنده اند. روند جذب نیروی انسانی هم متاثر از این تغییرات، در جهان دگرگون شده است. به نظر می رسد حالا شرکت ها در خدمت نیروهای توانمند و با استعدادی هستند که جذب آنها رقابت واقعی بازار را سمت و سو می دهد.

نوروز خجسته و روزها به کام

تبسم علیزادمنیر

تیتر بخشی از یکی از اشعار احمد شاملو ست.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا