محمدتقی غیاثی، مدیرعامل کیمیاران: چرا تکنسین تربیت نمی شود؟
بسپار- آقای غیاثی، در خصوص آموزش مهندسی در کشور در بخش پلیمر تحلیلی اگر دارید در ابتدای صحبت بفرمایید. آیا دانش آموختگان این رشته برای بازار کار بهینه هستند؟
غیاثی: برمی گردم به سال هایی که در دومین کشور نفت خیز جهان، رشته تحصیلی پلیمر در دانشگاه های کشور نداشتیم. در آن زمان شاخه ای از رشته شیمی به پلیمر نزدیک بود و در واقع در رشته شیمی چند واحدی هم پلیمر تدریس می شد! خب الحمدالله برحسب نیاز صنایع و جامعه تولیدی امروز در دانشگاه ها حتی در شهرضا هم فارغ التحصیل در رشته پلیمر داریم! حالا نمی دانم چرا در شهرضا و چرا در کنار مجموعه های پتروشیمی نه؟
ببینید ارتباط صنعت و دانشگاه از همین جا شروع می شود. دانشجوی دانشگاه باید هر روز پنجره اتاقش سمت کارخانجات تولیدی و مراکز پژهشی باز شود، نه اینکه فارغ التحصیل دانشگاه های ما یک کارخانه هم در طول تحصیل خود ندیده باشند، یک محیط تولیدی هم ندیده باشند و نسبت به صنایع کشور بیگانه باشند. دانشگاه ها باید در تمام مراحل تحصیلی ارتباط خود را با صنایع کشور قطع نکنند. این ارتباط باید یک عادت شود، یک فرهنگ شود، استمرار پیدا کند که فارغ التحصیل دانشگاه وقتی وارد صنعت شد این عادت را ادامه دهد. به این معنی که این فارغ التحصیل خودش مدیر می شود و اداره یک کارخانه را بعهده می گیرد و یاد گرفته ارتباط این صنعت با دانشگاه و محیط علمی نباید قطع شود.
دانشگاه ها باید در این ارتباط نهایت صداقت و امانت داری را حفظ کنند و با اعتماد بیشتر و جذابیت بیشتر این ارتباط حفظ شود. اگر هر دو طرف نتوانند از این ارتباط بهره مند شوند، فرهنگ ارتباط دانشگاه و صنعت از بین می رود. طبعا شرکت کیمیاران یک محیط علمی و پلیمری است که بدون استفاده از فارغ التخصیلان رشته پلیمری نمی تواند به حیات خود ادامه دهد. شرکت کیمیاران روز و یا هفته ای نیست که با منابع علمی معتبر دانشگاهی ارتباط نداشته باشد.
محصولات شرکت کیمیاران استابلایزرها و افزودنی های پی وی سی هر روز در حال تکامل و بهتر شدن هستند. بنابراین نمی توان از قافله پیشرفت علم و تکنولوژی عقب ماند. دانش آموختگان رشته پلیمر در ایران مانند سایر رشته های تحصیلی فارغ از انگیزه و پشتکار هستند. همگی تصور می کنند می توانند یک شبه به انتهای کمال مالی و موقعیت اجتماعی برسند و این مشکل بزرگی است که دامن گیر جوانان فارغ التحصیل ما شده است که بزرگان جامعه و سیاستمداران باید راه حلی برای آن پیدا کنند.
بسپار- عارضه این سیستم آموزشی از نظر شما چیست؟
غیاثی: معضل مهم دیگر عدم تمرکز دانشگاه ها برای تربیت تکنسین در رشته پلیمر می باشد که در تمام علوم فاصله بین کارگر و کارشناس بسیار زیاد است. نیاز صنایع کشور به کارگر و تکنسین پلیمر بسیار زیاد است که در این مورد باید تلاش کرد.
انستیتو پلیمر کیمیاران از چند سال پبش اقدام به آموزش حین کار متقاضیان شاغل در کارخانجات نموده است که سهم بسزایی در آموزش کارگران و مسوولین تولیدی کارخانجات داشته است.
بسپار- آیا خود شما در مجموعه تحت مدیریت از مهندسین پلیمر بهره می برید؟
غیاثی:
ادامه دارد …)
