اختصاصی بسپار/ راه‌حل‌های مدیریت پسماند پلاستیکی: روندهای کلیدی در اقتصادهای در حال توسعه
گروه ترجمه و تولید محتوا در بسپار/ایران پلیمر با تغییرات اقتصادی و افزایش سرمایه‌گذاری‌ها، کشورهای در حال توسعه در حال تبدیل پسماندهای پلاستیکی به منابع ارزشمند هستند. این کشورها نقش مهمی در بازارهای جهانی مدیریت و بازیافت پسماند پلاستیکی ایفا می‌کنند. تغییرات اقتصادی، سرمایه‌گذاری‌های خارجی و فناوری‌های جدید در حال دگرگون‌سازی صنایع محلی هستند. اگرچه بسیاری از این کشورها با چالش‌هایی مانند زیرساخت‌های ضعیف و نرخ بالای مدیریت نادرست پسماند مواجهند، اما تقاضای جهانی برای زیست‌پایداری، فرصت‌هایی برای رشد و نوآوری ایجاد کرده است.
سرمایه‌گذاری‌های روزافزون در سامانه‌های تبدیل پسماند به ارزش
یکی از محرک‌های اصلی این تحول، افزایش سرمایه‌گذاری در سامانه‌های تبدیل پسماند به ارزش است. کشورهایی مانند کلمبیا، کنیا و ساحل عاج در حال اجرای پروژه‌هایی هستند که پسماندهای پلاستیکی را به منابع ارزشمند تبدیل می‌کنند. به عنوان مثال، کنیا سالانه ۹۰ هزار تن پسماند پلاستیکی تولید می‌کند، اما تنها ۸ درصد از آن بازیافت می‌شود. کسب‌وکارها با تبدیل این پسماندها به موادی مانند آجر و بلوک‌های سنگ‌فرش، این شکاف را پر می‌کنند. این ابتکارات نه‌تنها آسیب‌های محیط‌زیستی را می‌کاهد، بلکه از رشد اقتصادی نیز حمایت می‌کند. در بولیوی، حدود ۱۰ هزار جمع‌آورنده‌ی پسماند اکنون با مراکز بازیافت حمایت‌شده توسط دولت همکاری می‌کنند که آن‌ها را به زنجیره‌های تامین رسمی متصل می‌کند. هر کارگر روزانه تا ۲۵ کیلوگرم پسماند قابل بازیافت جمع‌آوری می‌کند. این اقدامات بولیوی را به عنوان یک رقیب قوی در تبدیل پسماند به منابع ارزشمند در آمریکای جنوبی مطرح کرده است.
بازارهای بازیافت با جهت‌گیری صادراتی
بازارهای بازیافت با جهت‌گیری صادراتی نیز از دیگر حوزه‌های رشد سریع هستند. کشورهای در حال توسعه به تامین‌کنندگان کلیدی پلاستیک‌های بازیافتی برای بازارهای جهانی تبدیل شده‌اند. در جنوب شرقی آسیا، تقاضا برای رزین‌های پسامصرف (PCR) از اروپا و آمریکای شمالی، فرصت‌های جدید صادراتی ایجاد کرده است. مالزی با بازار قوی PET بازیافتی خود، خریدارانی را جذب کرده است که به مواد زیست‌پایدار اولویت می‌دهند. فناوری و مشارکت‌های بین‌المللی این رشد را تقویت می‌کنند. تسهیلات بهبودیافته بازیافت و برنامه‌های آموزشی به کسب‌وکارها کمک می‌کنند تا پلاستیک‌های بازیافتی با کیفیت بالا تولید کنند که مطابق با استانداردهای جهانی باشند.
ظهور مدل‌های کسب‌وکار چرخشی
مدل‌های اقتصاد چرخشی نیز به‌ویژه در شهرهایی با تولید بالای پسماند در حال رشد هستند. در ساحل عاج، اپلیکیشن‌های موبایلی به خانوارها کمک می‌کنند تا پلاستیک‌ها را تفکیک و بازیافت کنند. شرکت‌هایی مانند Coliba Africa از این ابزارها برای کسب درآمد از مواد قابل بازیافت و کاهش آلودگی در جریان‌های بازیافت استفاده می‌کنند. در نپال، کسب‌وکارهای کوچک بر راه‌حل‌های بازیافت محلی تمرکز کرده‌اند. آن‌ها مواد پرتقاضا مانند PET و HDPE را هدف قرار داده‌اند. این تلاش‌ها گزینه‌های مقرون‌به‌صرفه و مقیاس‌پذیر را در شهرهایی با سامانه‌های ضعیف مدیریت پسماند ارائه می‌دهند.
تغییرات سیاستی و رشد صنعت
علاوه بر این، تغییرات سیاستی در بسیاری از کشورهای در حال توسعه به رشد بازار کمک می‌کنند. دولت‌ها استفاده از پلاستیک‌های یک‌بارمصرف را ممنوع کرده و اهداف بلندپروازانه‌ای برای بازیافت تعیین می‌کنند. به عنوان مثال، مالزی هدف بازیافت ۷۶ درصدی پلاستیک‌ها را تا سال ۲۰۳۰ تعیین کرده است. این سیاست‌ها مشارکت‌های عمومی-خصوصی را ترویج کرده و از نوآوری در فناوری‌های مدیریت پسماند حمایت می‌کنند. در آمریکای جنوبی، کلمبیا از طریق قوانین ملی، جمع‌آورندگان غیررسمی پسماند را رسمی‌سازی کرده است. با ادغام این نیروی کار در سامانه‌های رسمی، کلمبیا ظرفیت بازیافت خود را افزایش داده و نابرابری‌های اجتماعی-اقتصادی را می‌کاهد.
هم‌چنین، معرفی اعتبارات بانکی به عنوان یک ساز و کار مالی، انگیزه‌هایی برای جمع‌آوری و بازیافت پسماندهای پلاستیکی ایجاد کرده است. این اعتبارات به شرکت‌ها امکان می‌دهند تا در پروژه‌های مدیریت پسماند، به‌ویژه در مناطقی که به طور نامتناسبی تحت تاثیر آلودگی پلاستیکی قرار دارند، سرمایه‌گذاری کنند. بر اساس گزارش بانک جهانی، تا دسامبر ۲۰۲۳، حدود ۷۵ هزار اعتبار پلاستیکی در ۱۶۰ پروژه صادر شده است که نشان‌دهنده افزایش پذیرش این طرح‌ها در چهار سال گذشته است. این پروژه‌ها به جوامع محلی امکان می‌دهند تا مدیریت پسماند پلاستیکی را گسترش دهند.
بازاری در حال رشد
بخش مدیریت پسماند پلاستیکی در کشورهای در حال توسعه در حال تجربه‌ی یک تحول اساسی است. تقاضای بین‌المللی، کارآفرینی محلی و سیاست‌های حمایتی این تغییر را تقویت می‌کنند. این بازارها نه‌تنها به اهداف جهانی پایداری پاسخ می‌دهند، بلکه فرصت‌هایی برای رشد اقتصادی و نوآوری ایجاد می‌کنند.
