اختصاصی بسپار/ پاسخ‌‌دهی به اضطرار زیست‌‌محیطی صندلی‌‌های پلاستیکی

بسپار/ایران پلیمر این مقاله استدلال می‌‌کند که طراحان محصول که با پلاستیک‌‌ها کار می‌‌کنند می‌‌توانند به اضطرار محیط زیستی ما پاسخ دهند و در عین حال از طریق یک مطالعه موردی از صندلی‌‌های پلاستیکی به تقاضای تجاری مشتریان خود پاسخ دهند. این مقاله از طریق دیدگاه «سلسله مراتب پسماند» نشان می‌‌دهد که چگونه طراحان معاصر می‌‌توانند با محصولات نوآورانه‌‌ی پلاستیکی، پیامدهای زیست محیطی و تجاری را بهبود ببخشند. در این دیدگاه، اجتناب از پسماند یک راهبرد مطرح است. برای مقابله با بحران زیست محیطی، باید وابستگی به سوخت‌‌های فسیلی را کاهش داد که در حال حاضر منبع اصلی پلاستیک‌‌ها است. با این حال، پلاستیک‌‌ها می‌‌توانند از مواد آلی ساخته شوند. در حال حاضر، کمتر از یک درصد از پلاستیک‌‌ها از منابع زیست‌‌توده تجدیدپذیر تولید می‌‌شود، اما پیشتر طراحان متخصص شروع به بررسی کارایی این مواد زیست‌‌تخریب‌‌پذیر کرده‌‌اند. در سال 2014، Karim Rashid صندلی Siamese را از پلاستیک زیست محیطی تهیه شده از درختان برزیلی سریع تجدیدپذیر تولید کرد و به طور کامل از استفاده از پلاستیک‌‌های پایه فسیلی اجتناب کرد. امروزه محصولاتی که با دیدگاه « سلسله مراتب پسماند» و کاهش ایجاد پسماند، هماهنگ است، بیشتر گسترش پیدا کردند. کاهش مواد و انرژی مورد نیاز برای تولید یک محصول به طور کامل با تمرکز سنتی مدیریت سرمایه‌‌داری بر حداکثر رساندن سود مطابقت دارد. طراحان محصول می‌‌توانند بر پذیرش طراحی محصول برگرفته از محیط زیست بپردازند. اما همین دیدگاه، به اندازه کافی مورد قبول نیست. در نهایت، ما باید جنبشی ایجاد کنیم که سلطه‌‌ی منابع نفتی به عنوان منبع اصلی پلاستیک‌‌ها را به چالش بکشاند. هدف مقاله، نشان دادن فناوری‌‌های جدیدی است که می‌‌تواند برای کاهش مصرف منابع کمیاب، ضمن برآوردن اهداف محیطی و اقتصادی، مورد استفاده قرار گیرند.

مقدمه
یک صندلی ساخته شده از فراورده‌‌های کشاروزی می‌‌تواند کلید حل بحران زیست محیطی ناشی از پلاستیک‌‌ها باشد. در طول سال 2019، در جهان حداقل 380 میلیون تن پلاستیک تولید شد که 190 برابر بیشتر از سال 1950 بود. اگر تقاضا برای پلاستیک‌‌ها با نرخ فعلی 4 درصد در سال به رشد خود ادامه دهد، انتشار گاز ناشی از تولید محصولات پلاستیکی از 4 درصد به 15 درصد افزایش خواهد یافت. این درصد انتشار جهانی گاز تا سال 2050، دستیابی به اهداف کاهش انتشار جهانی این گازها را غیرممکن می‌‌کند. بحران پلاستیک‌‌ها ناشی از خود محصولات پلاستیکی نیست، بلکه دفع نامناسب این محصولات، به ویژه بسته‌‌بندی‌‌ها است. پلاستیک‌‌ها به صورت زباله در می‌‌آیند یا دور انداخته می‌شوند، راه خود را به اقیانوس‌ها و آب‌‌راه‌های پیدا می‌کنند و به واکنش منفی مصرف‌کنندگان دامن می‌زنند که منجر به ممنوعیت استفاده از کیسه‌ها و محصولات پلاستیکی یک‌‌بار مصرف شده و باعث محبوبیت فزاینده جنگ رسانه‌ای علیه پلاستیک‌‌ها می‌‌شود. تصور منفی فزاینده برای پلاستیک‌‌ها، به طور کلی طراحان محصولات را تشویق می‌‌کند تا با مواد جدید و روش‌‌های تولیدی که برای کاهش اثرات زیست محیطی طراحی شده‌‌اند، آزمایش کنند.
یکی از اولین صندلی‌‌هایی که با استفاده از زیست‌‌پلاستیک تولید شد، صندلی Siamese توسط Karim Rashid بود. Rashid یکی از موفق‌ترین طراحان تجاری است و ادعا می‌کند که بیش از 4000 طرح در حال تولید دارد و بیش از 300 جایزه برنده شده است.
Rashid از طرفداران طراحی عامه‌‌پسند است که توسطPhilipe Starck تبلیغ می‌‌شود و علاقه‌‌مند است که طراحی را به مخاطبان بیشتری نشان دهد. Rashid به ویژه به استفاده از پلاستیک‌‌ها برای سهولت دسترسی یا عامه‌‌پسند بودن طرح‌‌های خود علاقه دارد. هنگامی که او صندلی Siamese را برای شرکت برزیلی A Lot of Brazil که متخصص در تولید مبلمان با استفاده از مواد تجدیدپذیر محلی است، طراحی کرد، نگرانی‌های زیست‌‌پایداری در ذهن او مطرح شد.

صندلی Siamese  از دسته جدیدی از پلاستیک‌‌های تولید شده از زیست توده (ماده آلی)، ساخته شده است. در این مورد، پوسته صندلی از منابع کاملا تجدیدپذیر ساخته شده است: پوست درخت Ipe Roxo (یا درختی با برگ شیپورشکل صورتی) که در عرض دو سال تجدید می‌شود، همراه با Acai، که استفاده از آن به این معنی است که ماهیت صندلی Siamese چیست و تنها صندلی است که از فراورده‌‌های کشاورزی درست می‌‌شود. به طور معمول 40 درصد از پوست برداشته شده از درخت Ipe Roxo دور ریخته می‌‌شود، زیرا بیش از حد مرطوب است و از این پسماند برای توسعه پلاستیک مصرفی در صندلی استفاده می‌‌شود. Rashid باید به مشخصات این ماده جدید پاسخ می‌‌داد تا شکل نهایی را پدید آورد. پلاستیک جدید از استحکام ساختاری کافی برای پشتیبانی از طرح تک بلوک برخوردار نبود (که پایه‌‌های فلزی به طرح اولیه، اضافه شد) و برای استفاده در قالب‌‌های نازک مناسب نبود، بنابراین یک طرح حجیم برای ایجاد استحکام لازم مورد نیاز بود.

برگرداننده: مهندس مهتاب قاسمی تودشکچوئی

(ادامه دارد …)

متن کامل این مقاله را در شماره256 ماهنامه بسپار که در نیمه بهمن ماه 1402 منتشر شده است، می خوانید.

در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های ۰۲۱۷۷۵۲۳۵۵۳ و ۰۲۱۷۷۵۳۳۱۵۸ داخلی ۳ سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید. نسخه الکترونیک این شماره از طریق طاقچه  و  فیدیبو  قابل دسترسی است.