گزارشی از مراسم گشایش واحد تولیدی مهرآب بهشت و اهدای آن در قالب یک موسسه خیریه: بطری های رنگی آب معدنی دی دی

چهاردهم اسفندماه 1393 همزمان با روز نیکوکاری و در شهرستان نیر از توابع استان اردبیل پروژه ای مورد بهره برداری قرار گرفت که به گفته آگاهان نه تنها در سطح ملی بی نظیر، بلکه در ابعاد بین المللی نیز کم نظیر بود. در روز یاد شده کارخانه مهرآب بهشت با ظرفیت تولید 110 میلیون بطری آب معدنی و تصفیه شده و با برند DIDI آغاز به کار کرد. این پروژه تا اینجا به نظر یک پروژه سرمایه گذاری معمول به نظر می رسد، اما جالب است بدانید که سرمایه گذاران این کارخانه تمامی درآمدهای حاصل از این واحد تولیدی را در قالب یک موسسه خیریه با همین نام و زیر نظر هیات امنا به مصارف عام المنفعه اختصاص خواهند دارد.
تولیدات این مجموعه در سه رنگ بطری و با اهداف خاص اعلام شده به بازار راه یافته است. درآمد بطری های آبی یا DIDI Tomorrow صرف بسترسازی برای آینده کودکان می شود، در آمد بطری های صورتی یا DIDI Hope به پیشگیری و درمان سرطان خصوصا سرطان سینه زنان که بیشترین آمار را در کشور به خود اختصاص داده، تخصیص می یاد و درآمد بطری های سبز یا DIDI Green نیز برای پاسداشت محیط زیست هزینه خواهد شد.
مراسم گشایش این کارخانه با حضور معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت، استاندار و فرماندار، دبیرکل کلان شهرهای کشور، امام جمعه، مدیر و موسس محک (عضو هیات امنای خیریه یاد شده)، مدیر روابط عمومی خیریه سمر و خیل علاقمندان دعوت شده به این واحد در حالی برگزار شد که بارش برف همه منطقه را سپیدپوش کرده بود.
سهامداران اصلی این کارخانه آقایان دکتر خسروخاور و دکتر صمدی، هر دو از دانش آموختگان رشته مهندسی پلیمر پیش از افتتاح کارخانه مهرآب بهشت راه اندازی 14 واحد با اشتغال مستقیم حدود 3700 نفر را در کارنامه خود داشته اند.
چشمه گرگر در ساوالان این بار آب خود را با مهر سرمایه گذاران این طرح مصروف دست یابی به جامعه ای سالم تر و شادتر خواهد کرد.

در این مراسم ابتدا دکتر حمید صمدی پس از خوش آمد گویی یه میهمانان گفت: سال 88-89 به منظور تکمیل سبد کالایی و با توجه به این موضوع که یکی از بازارهای بزرگ آینده بازار آب خواهد بود، با راهنمایی دوستی به اردبیل آمدیم و تصمیم به سرمایه گذاری در شهرک صنعتی آب گرفتیم. البته بیشتر فعالیت ها در این زمینه توسط آقای دکتر خسروخاور انجام شد و ایشان بیشتر در جریان مساله هستند. برای ایجاد تجارت جدید، زمینی در شهرک صنعتی با سهمیه آب سه لیتر بر ثانیه ( که متاسفانه امروز به دو لیتر بر ثانیه تقلیل یافته است) در سال 91 خریداری شد. طبیعی است که هر سرمایه گذاری 30 -40 درصد کل مبلغ سرمایه گذاری را خود متقبل می شود و مابقی را از بانک ها به صورت وام دریافت می کند اما باز هم متاسفانه دوستان ما 3-4 ماه برای دریافت وام دویدند و موفق نشدند و همین موضوع پروژه را تا مرز تعطیلی پیش برد. من و آقای دکتر خسوخاور (رامین)، 25 سال پیش همدانشگاهی بودیم و 10-12 سال است که شریک هم هستیم.
از یک جلسه بد تحریم در آلمان بیرون آمده بودیم که رامین بحثی را شروع کرد که من ابتدا گمان می کردم در ارتباط با جلسه ناخوشایند پشت سر بوده. اما او گفت: حمید ما تا حالا کارهای زیادی در راستای انجام مسوولیت های اجتماعی به شکل ساخت مدرسه، خانه های کارگری، سرمایه گذاری در دانشگاه و … صورت دادیم. اما بیا کاری کنیم که خودش مولد باشد! متعجب شدم و پیشنهادش را پرسیدم. گفت: بیا کارخانه آب را بدون وام و کمک دولتی شروع کنیم و درآمد کل کارخانه را بگذاریم برای خیریه.
به این ترتیب در اردیبهشت 92 با انرژی جدید کار را شروع کردیم و هر دو خدا را شاکریم که در اسفند 93 و در کمتر از یک سال و نیم آن را به پایان رساندیم.
توافق ما وقف این سرمایه گذاری در یک بنیاد خیریه به نام دی دی خواهد بود و زیر نظر هیات امنایی که در این جلسه حضور دارند، عواید کارخانه، هزینه خواهد شد.
تمام درآمد این شرکت که با عدد 110 و یا علی همراه بوده یعنی درآمد حاصل از فروش 110 میلیون بطری در بحث پیشگیری سرطان سینه زنان به عنوان بالاترین آمار سرطان در کشور، محیط زیست و آینده کودکان بی سرپرست و بد سرپرست هزینه می شود.
همچنین ما آمادگی داریم تا در صورتیکه 10 هزار متر زمین در اختیار ما قرار داده شود، در مدت 40 ماه مرکز و بیمارستان مجهز جهت پیشگیری و درمان سرطان را راه اندازی کرده و تحویل دهیم. متاسفانه آمار ابتلا به سرطان در کشور ما بسیار بالاست به طوریکه سرطان معده در همین استان اردبیل تا سال گذشته بیشترین فراوانی را در کل دنیا داشته است! این موضع اهمیت امور پیشگیرانه را به خوبی نشان می دهد. در پایان به سهم خودم از تمام دوستانی که در اجرای این پروژه همکاری کردند، سپاسگزارم. به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل …

سخنران بعدی این مراسم، مهندس حسین ابویی مهریزی، معاون برنامه ریزی وزارت صنعت، معدن و تجارت بود: عرض خسته نباشید و خداقوت به سرمایه گذران، مدیران و کارکنان این مجموعه، خدا رو شکر می کنم که در این جمع هستم و به سه دلیل شایق بودم که علیرغم استغالات سازمانی حضور داشته باشم. اول اینکه به لحاظ اداری بازدید واحدهای تولیدی در بخش خصوصی باعث خوشحالی ماست. هر گلی نو که در جهان آید، ما به عشقش هزاردستانیم …
دوم، ارادت من به دانش آموختگان دانشگاه صنعتی امیرکبیر و خانم رفیعی (مدیرکل دفتر طرح ها و تامین مالی) که با ایشان افتخار همکاری دارم. دوستی و آشنایی با آقای دکتر خسروخاور هم جای خود را دارد و رفاقت ما هیچ وقت ربطی به پوزیشن ما ندارشته است.
از دو دلیل اول مهم تر اینکه این واحد همانطور که آقای دکتر صمدی اشاره کردند، درآمدش صرف کار خیر می شود و کمک به همنوع.
آینده اقتصاد و رفاه اقتصادی کشور ما به این وابسته ست که در مدیریت جامع آب موفق بشویم. متوسط نزولات در ایران، 260 میلی متر است و بر این اساس جزو مناطق خشک جهان محسوب می شویم. در حال حاضر تراز منفی آب داریم. این هشدار و پیام جدی برای برنامه ریزان است.
از حدود 100 میلیارد متر مکعب، 92 درصد در بخش کشاورزی، 6 درصد در بخش شرب و بهداشت و کمتر از 2 درصد در صنعت و معدن و … مورد استفاده قرار می گیرد. تامین آب با کیفیت هم در کشور برای حدود 63 درصد مساحت و 40 میلیون نفر که معادل 51 درصد جمعیت است، فراهم شده.
آماری که در اختیار من قرار گرفته نشان می دهد که 282 واحد صنعتی با ظرفیت 300 میلیارد لیتر در سال مشغول تولید آب های بسته بندی شده هستند و 104 طرح نیمه تمام هم وجود دارد.
اگر سرانه مصرف آب شرب یک لیتر در روز باشد، سالیانه 30 میلیارد لیتر آب می خواهیم. در حال حاضر کمتر از 10 درصد به صورت بسته بندی است! بقیه از طریق شبکه لوله کشی تامین می شود. اگر توصیه به مصرف دو لیتر در روز را هم در نظر بگیریم می بینیم که در این بخش چه قدر جای کار هست. این آمار و ارقام سیاست های لازم و جهت گیری سرمایه گذاری را نشان می دهد. یکی از کارهایی که باید انجام شود این است که به لحاظ جغرافیایی کشور در همجواری با دریا و اقیانوس قرار دارد و شیرین سازی آب بسیار مهم است که با حمایت دولت می تواند انجام شود. کار بعدی تغییر الگوی مصرف یا بهتر است بگویم عرضه است. در دنیا کمتر برای تصفیه آب به این شکل برای همه مصارف هزینه می شود و بیشتر آب شرب، بسته بندی است. حتی اگر 50 درصد هزینه آب بسته بندی را دولت طی 5 تا 10 سال آینده پرداخت کند، جادارد و در کل به نفع اقتصاد و بهداشت و سلامت مردم خواهد بود.

آذروش، دبیرکل کلان‌شهر‌های کشور نیز در ادامه این مراسم گفت: من از چند منظر به این افتتاح ارزشمند نگاه می کنم، توجه به تولید و اشتغال و محرومیت زدایی. امروزه اشتغال و تولید مولد از جمله مباحث ارزشمند در کشور است. بسیار خوشحالم که این سرمایه گذاری در استان ما و در شهرستان نیز که در ابعاد مختلف اقتصادی سیاسی و گردشگری سرآمد است، انجام شده.
خیرمقدم به دکتر خدابخش استاندار اردبیل، آقای صمدی فرماندار و امام جمعه. بنده بخشی از صحبت های آقای دکتر صمدی را برای دوستان تکرار می کنم که نیازمند حمایت های بانکی و اخذ زمین در راستای سرمایه گذاری برای کاهش بیماری و توسعه استان بودند.
عایدات این مجموعه وقف بیماران سرطانی شده است و در بحث زیست محیطی و کودکان.
عبادت به جز خدمت خلق نیست!

سخنران بعدی این افتتاحیه، خانم پروین قدس بود. کسی که موسسه خیریه محک را برای حمایت از کودکان مبتلا به سرطان تاسیس و تا امروز به بهترین شکل مدیریت کرده است. توسعه سازمان محک می تواند به عنوان یک الگو برای سایر سازمان ها مورد توجه قرار گیرد. پروین قدس عضو هیات امنای خیریه DIDI نیز هست. او صحبت های خود را اینگونه آغاز کرد: در ابتدا از مهندس رویا ایمانی، دکتر خسروخاور و دکتر صمدی تشکر می کنم.
از اینکه در این مجلس فاخر در خدمت شما هستم خوشحالم. ما اخیرا سمینار موثری در محک در خصوص تعریف مسوولیت های اجتماعی داشتیم. یک سوال اساسی در این سمینار مطرح و با اساتید به بحث گذاشته شد که نتیجه را من امروز با شما تقسیم می کنم. موضوع مسوولیت اجتماعی در غرب هم نوپاست و عمرش 25 سال بیشتر نیست. ما در ایران هنوز به مسوولیت های فردی هم رسیدگی نکرده ایم، چه رسد به اجتماعی. اگر بخواهیم در مورد اینکه جامعه و دولت برای ما چه ها نکرده صحبت کنیم، می توانیم بی وقفه ساعت ها حرف بزنیم! ولی هیچ وقت از خود نمی پرسیم: ما برای جامعه چه کرده ایم؟
من از دوستان می خواهم که فقط 30 ثانیه به این سوال فکر کنند، جسارت نباشد ولی شاید در ذهن فرد یا افرادی جرقه ای باشد. در ازای این همه مطالبه از جامعه، از خودمان هم در برابر جامعه مطالبه داشته باشیم.
اصولا در تعریف اینگونه است که اگر واحدی اقتصادی سودآور باشد، حقوق کارکنان خود را بپردازد، بیمه آنها را پرداخت کند، محصول صحیح روانه بازار کند، مسوولیت اجتماعی خود را انجام داده است و تمام.
ایجاد واحد مهرآب بهشت از نظر من یک نوآوری است نه تنها در سطح ملی بلکه در سطح بین المللی. اینها ثروت را از جامعه گرفته اند و قصد کرده اند که به جامعه بازگردانند.
ما در محک معتقد هستیم اگر هر فردی به اندازه یه شمع اطراف خود را روشن کند، همه جامعه روشن خواهد شد. ما اعتقاد داریم اگر شما 100 تومان به نیازمندی می پردازید، ارزشش همین 100 تومان است ولی اگر همین 100 تومان را در اختیار سازمانی بگذارید که تبدیل به خدمت کند، ارزش آن چند برابر خواهد شد. موسساتی مثل محک و دهش پور بر این اساس فعالیت می کنند.

مجید خدابخش، استاندار اردبیل دیگر سخنران مراسم یاد شده بود: امروز شاهد کاری انسان دوستانه و خیرخواهانه هستیم که متاثر از آموزه های دینی و فرهنگ بسیار غنی ایرانی ما شکل گرفته است. کار بسیار زیبایی را این دوستان ترسیم کردند. در تاریخ شنیده بودیم مولای متقیان چاهی با دست خود حفر می کرد، وقتی به آب می رسید وقف می شد برای مصارف عمومی. این تعریف مسوولیت اجتماعی است و امروز عزیزان این الگو را در دامنه کوه استوار سبلان پیاده کرده اند.
ایجاد اشتغال و تامین درآمد و حفظ عزت افراد شاغل بخشی از پروژه ایست که انجام شده است. ما شبیه این مسوولیت های اجتماعی را در 8 سال دفاع مقدس شاهد بودیم. در خاطرات رزمندگان هست که نوشته اند روزی یک قوطی تمیز شده کنسرو دریافت کردیم. محصلی یادداشتی نوشته بود که معلم گفته کمک کنیم. دارایی نداریم و من این ظرف را شستم و برای شما فرستادم. رزمندگان با ظرفی که مملو از عشق و عاطفه بود آب می خوردند و گریه می کردند.
من خودم محصل بودم. سال نهم ما را برای اجرای تیاتر بردند. حسنک محصلی بود که باید شعر بنی آدم اعضای یکدیگرند (سعدی) را حفظ می کرد. در روز اجرا سطر سوم فراموشش شد، تو کز … یادش رفت. معلم دعوایش کرد. حسنک گفت مادرم فوت شده، پدرم پینه دوز است و من شب ها به کمک او می روم و نتوانستم شعرم را حفظ کنم. معلم شروع می کرد که: به من چه که مادر ز کف داده ای؟ به من چه که دستت پر از پینه است و … و چندین و چند به من چه دیگر. یک دفعه حسنک به یاد می آورد: خدایا خدایا تامل دمی، تو کز محنت دیگران بی غمی، نشاید که نامت نهند آدمی!
چند صد سال قبل سعدی ما شعری سروده که سر درب سازمان ملل متحد است.
من به این عزیزان تبریک می گویم. در آیات قرآن بیش از 500 بار به احسان اشاره شده است.
خانم قدس به مسوولیت اجتماعی واحدهای تولیدی اشاره کردند که در کشور ما تا امروز در قالب حمایت از تیم های مختلف فوتبال دیده شده است. خوب است که از این پس آرام آرام این احساس خوب را خوب هم مدیریت کنیم. شاید ریشه تاریخی 2500 سال استبداد و بدبین کردن مردم در قالب مثل هایی چون چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام است و … باعث حال و روز امروز ماست و باید تغییر کند. این ادبیات را باید برگردانیم به شهر ما، خانه ما، واگرایی و پول نفت و انتظار از دولت مرکزی را کم کنیم و روی سرمایه های اجتماعی مدیریت داشته باشیم. البته امروز در دنیا مساله بیماری و از جمله سرطان با بیمه حل شده است. آنها حتی برای روزهای پایان هفته خود اگر نتوانند به تفریح و سفر بروند از بیمه خسارت می گیرند!
من اینجا اعلام می کنم که ما از واگذاری زمین استقبال می کنیم و دست هر عزیزی که در استان سرمایه گذاری چه خیرخواهانه چه در جهت سود می فشاریم و می بوسیم. خداوند به این نیت خوب برکت بدهد و این بیمارستان هر چه سریعتر ساخته شود.