گفت و گوی بسپار با مهدی پورقاضی در خصوص پساتحریم: باید دید موازنه قدرت بین تندروهای طرفین چگونه رقم می خورد

بسپار در گفت و گویی با مهدی پورقاضی عضو اتاق بازرگانی تهران و مدیرعامل نیرومند پلیمر نظرات وی را در خصوص توافق اولیه بین المللی در پرونده هسته ای کشور و دوران احتمالی پساتحریم جویا شد که می خوانید.

به دلیل اینکه من خیلی به این موضوع علاقه مند بودم سعی می کردم خیلی دقیق مسایل را دنبال کنم و اتفاقا خیلی روزهای پر تنش و پر اضطرابی بود و نهایتا روز سیزده به در که قرار بود نحس باشد خیلی شیرین شد و ما در پایان شب متوجه شدیم که بیانیه صادر شده و باعث خوشحالی ما شد. در آن روزها حالت من بسیار شبیه حالت کسی بود که پشت در اتاق عمل ایستاده و منتظر اظهار نظر دکتر درباره مریضش است به همین خاطر خیلی همراه با اضطراب و هیجان بود. البته من از قبل هم امیدوار بودم که این کار بشود و خوشبختانه این توافق مقدماتی یا تفاهم انجام شد.
در خصوص اینکه آیا توافق نهایی در تیرماه انجام خواهد شد یا نه؟ از دید من، این مساله بستگی زیادی به این دارد که دو طرف قضیه، چه طور با این مساله برخورد خواهند کرد. در هر دو طرف افراد تندرویی هستند که علاقه ای به انجام این توافق ندارند و همچنین کسانی هستند که به دنبال حل مساله بوده و هستند. باید دید که توازن قدرت در این دو بخش چه در ایران و چه در 1+5 چگونه خواهد شد. من در این زمینه نمی توانم پیش بینی کنم ولی به شخصه امیدوارم که این توافق انجام شود. به هر حال کسانی هستند که از وجود تحریم ها منفعت می برند. آنها طبیعتا مخالفت خواهند کرد. یک عده هم هستند که پیدا شدن آرامش در شرایط سیاسی و اقتصادی به نفع و باعث پیشرفت آنهاست بنابراین تلاش می کنند که این توافق انجام بگیرد ولی به نظر من شانس رسیدن به توافق بیشتر است. برای اینکه دو طرف وقت و انرژی زیادی برای اینکار گذاشته اند و روی این مساله تبلیغات زیادی شده و برگشتن در شرایط فعلی به نظر من بسیار دشوار است.
به نظر من توافقی خوب است که برد برد باشد یعنی دو طرف در آن برنده باشند. به هر شکل غربی ها نگران هستند و خوب اگر این نگرانی بر طرف شود به نوعی برنده می شوند و همینطور ایرانی ها که از تحریم رنج می برند اگر تحریمها برطرف شود آنها هم برنده خواهند شد. مهم این است که در کلیات قضیه به تفاهم برسند. اینکه مثلا طرف غربی بر سر تعداد ناظران یا نحوه نظارت پافشاری کند یا طرف ایرانی بر سر زمان برداشته شدن تحریمها از موضع خود پایین نیاید اینها فرع قضیه است اصل قضیه این است که تحریم ها مرتفع شود حال دو هفته زودتر یا چند هفته دیرتر و یا همزمان بودن یا نبودن آن چندان مهم نیست.
ببینید در یک توافق برد برد باید بپذیریم که هر دو طرف امتیازاتی بدهند و امتیازاتی بگیرند. اینکه فکر کنیم تنها طرف ایرانی باید امتیاز بگیرد و طرف غربی امتیاز بدهد یک همچین توافقی امکان پذیر نیست! چون اگر طرف مقابل هم چنین فکری بکند اصلا توافقی صورت نمی گیرد ما باید در این توافق در نکات کلیدی و مهم بایستیم و روی نکات فرعی بتوانیم جای گذشت و انعطاف داشته باشیم. یک فرمانده خوب همیشه آن نیست که دستور حمله می دهد گاهی یک فرمانده خوب وقتی می بیند نیروهایش در حال صدمه دیدن هستند دستور عقب نشینی می دهد.
فعلا فقط یک هیجانی به وجود آمد و بعد از چند روز هم آن هیجان از بین رفت. اما اگر توافقی صورت بگیرد همین هیجانات تکرار خواهد شد بر همین اساس ارز ارزان می شود و بورس بالا خواهد رفت. فروش نفت بیشتر می شود، درآمد ارزی کشور بالا می رود، قیمت نفت پایین می آید، قدرت رقابت ما از لحاظ انرژی با دنیا ضعیف می شود، واردات ارزان و آسان می شود، تولید داخلی در فشار قرار می گیرد، تولید صادرات محور امکانات بهتری پیدا می کند و یک دسته عوامل دیگر که طبیعتا پیامد این توافق خواهد بود. ممکن است در بخش صنعت یکسری بنگاه ها صدمه ببینند و حتا ورشکست شوند. اینها نتیجه طبیعی توافق است. هر بنگاهی که کارکردش را بر مبنای استفاده از شرایط تحریم گذاشته است صدمه خواهد خورد و بنگاه هایی که بر اساس شرایط اقتصاد آزاد و صادرات کار می کنند موفق خواهند بود.