اخبار
سیم های برق از زنجیرهای پلیمری مخصوص قطعات الکترونیکی مینیاتوری
گروه ترجمه و تولید محتوا در بسپار می نویسد، نیاز مشتریان به طور پیوسته تولید سازندگان قطعات الکترونیکی را به سمت کوچکتر شدن پیش می‌برند. محققان در A*STAR از یک مدل نظری استفاده کردند تا بتوانند سیم‌های برقی را از زنجیرهای پلیمری ساخته و به همین وسیله در جهت هرچه کوچکتر شدن آن‌ها تلاش نمایند.
از آن جایی که مدارهای تولید شده‌ی سیلیکونی به کوچکترین ابعاد ممکن برای خود رسیده‌اند، مفاهیم جدیدی نظیر قطعات الکترونیکی مولکولی ایجاد شده است. این مفهوم به این معنی است که قطعات الکترونیکی از واحدهای ساختاری مولکولی تشکیل شوند.
شخصی به نام Shuo-Wang Yang در موسسه تحقیقاتی A*STAR با همکاران خود گرد هم جمع شده تا بتوانند با استفاده از مدل سازی کامپیوتری سیم‌های برقی را طراحی نمایند که از زنجیرهای بسپاری تشکیل شده باشد.
این شخص در همین رابطه بیان می‌دارد که : “این یک هدف طولانی مدت بوده است که سیم‌های مولکولی رسانا که در نیمه‌هادی‌های سنتی و یا زیرآیندهای عایق‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد را برای استفاده در قطعات الکترونیکی “مینیاتوری” کرد. این پروژه برای مدتی به حالت تعلیق درآمد چراکه پیدا کردن مولکولی که هم رسانا باشد و هم به زیرآیند بچسبد کار مشکلی بود. ساختارهایی با گروه‌های عاملی که جذب سطحی را قوی می‌کند معمولا رسانایی الکتریکی ضعیفی را دارا هستند. این مساله به این دلیل است که حامل‌های بار تمایل دارند در همین گروه‌ها باقی بمانند.
گروه تحقیقاتی Yang از نظریه‌ی عملکردی چگالی طی یک فرآیند دو مرحله ای استفاده نمودند تا بتوانند زنجیرهای بسپاری خطی را روی یک سطح سیلیکونی سنتز نمایند.
به گفته‌ی Yang این نظریه بهترین روش موجود برای روشن شدن سازوکار واکنش شیمیایی در سطح اتمی می‌باشد. این مساله می‌تواند به محققان کمک کند تا مسیرهای واکنشی را پیش بینی نمایند.
اولین مرحله جمع آوری تک منومرها روی سطوح سیلیکونی می‌باشد. این گروه بسیاری از منومرهای مستعد این فرآیند را تحت بررسی قرار دادند. مرحله‌ی دوم بسپارش این منومرها با افزودن یک رادیکال به سامانه است. با توجه به‌اند ازه گیری‌ها، این بسپارها در حالت طبیعی خود نیمه رسانا می‌باشند. در همین راستا Yang توضیح داده است که ما تعدادی سوراخ نظیر نقص‌های اتمی را به سیم‌ها معرفی نمودیم تا سطوح فرمی خود را تغییر داده و آن‌ها را رسانا بسازد.
از آن جایی که مدارهای تولید شده‌ی سیلیکونی به کوچکترین ابعاد ممکن برای خود رسیده‌اند، مفاهیم جدیدی نظیر قطعات الکترونیکی مولکولی ایجاد شده است. این مفهوم به این معنی است که قطعات الکترونیکی از واحدهای ساختاری مولکولی تشکیل شوند.
شخصی به نام Shuo-Wang Yang در موسسه تحقیقاتی A*STAR با همکاران خود گرد هم جمع شده تا بتوانند با استفاده از مدل سازی کامپیوتری سیم‌های برقی را طراحی نمایند که از زنجیرهای بسپاری تشکیل شده باشد.
این شخص در همین رابطه بیان می‌دارد که : “این یک هدف طولانی مدت بوده است که سیم‌های مولکولی رسانا که در نیمه‌هادی‌های سنتی و یا زیرآیندهای عایق‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد را برای استفاده در قطعات الکترونیکی “مینیاتوری” کرد. این پروژه برای مدتی به حالت تعلیق درآمد چراکه پیدا کردن مولکولی که هم رسانا باشد و هم به زیرآیند بچسبد کار مشکلی بود. ساختارهایی با گروه‌های عاملی که جذب سطحی را قوی می‌کند معمولا رسانایی الکتریکی ضعیفی را دارا هستند. این مساله به این دلیل است که حامل‌های بار تمایل دارند در همین گروه‌ها باقی بمانند.
گروه تحقیقاتی Yang از نظریه‌ی عملکردی چگالی طی یک فرآیند دو مرحله ای استفاده نمودند تا بتوانند زنجیرهای بسپاری خطی را روی یک سطح سیلیکونی سنتز نمایند.
به گفته‌ی Yang این نظریه بهترین روش موجود برای روشن شدن سازوکار واکنش شیمیایی در سطح اتمی می‌باشد. این مساله می‌تواند به محققان کمک کند تا مسیرهای واکنشی را پیش بینی نمایند.
اولین مرحله جمع آوری تک منومرها روی سطوح سیلیکونی می‌باشد. این گروه بسیاری از منومرهای مستعد این فرآیند را تحت بررسی قرار دادند. مرحله‌ی دوم بسپارش این منومرها با افزودن یک رادیکال به سامانه است. با توجه به‌اند ازه گیری‌ها، این بسپارها در حالت طبیعی خود نیمه رسانا می‌باشند. در همین راستا Yang توضیح داده است که ما تعدادی سوراخ نظیر نقص‌های اتمی را به سیم‌ها معرفی نمودیم تا سطوح فرمی خود را تغییر داده و آن‌ها را رسانا بسازد.
