
بسپار/ایران پلیمر هر کسی که در زمینه ارتقای مواد اولیه در صنعت پوشش فعالیت کرده باشد، میداند که این کار چقدر چالشبرانگیز است. در طول سالها، بسیاری از متفکران استراتژیک که در صنایع دیگر موفق بودهاند، هنگام نوآوری در محصولات فرمولهشده مانند پوششها با مشکلات زیادی روبهرو شدهاند.
توسعه و ارتقای مواد اولیه برای این صنعت پیچیده و متنوع، به دلایل مختلفی دشوار است که در این مقاله به چند مورد از آنها پرداخته خواهد شد. به جای تکیه صرف بر فرآیندهای نوآوری عمومی، توصیه میشود که تأمینکنندگان مواد اولیه یا پرسنلی با تجربه در زمینه پوششهای مرتبط استخدام کنند یا با یک شخص سوم با تجربه در این زمینه همکاری کنند تا از تلاشهایشان در راستای ارتقای محصول در صنعت پوششها حمایت شود.
ما اخیراً با یک تأمینکننده مواد اولیه (تأمینکننده A) در پروژهای همکاری کردیم که دارای خط تولیدی از محصولات بود که به طور گسترده در پوششهای مایع استفاده میشود. این مشتری قصد داشت بداند که آیا محصولاتش میتوانند در بهبود مقاومت در برابر خوردگی در کاربردهای پوشش پودری مفید باشند یا خیر.
پس از بررسی و صحبت با مشتری در مورد پروژه، مشخص شد که هدف اصلی شرکت این است که بسنجد آیا میتواند بازار هدف خود را به کاربردهای پوشش پودری گسترش دهد یا خیر؛ بهبود مقاومت در برابر خوردگی صرفاً فرضیهای بود که بر اساس عملکرد مواد در پوششهای حلالی مطرح شده بود. با این درک، تیم مشاور ما پروژهای را طراحی کرد که نه تنها به سوال در مورد مقاومت در برابر خوردگی پاسخ دهد، بلکه در نهایت مزایای بیشتری که مواد میتوانند در این بازار جدید به تأمینکننده ارائه دهند، شناسایی کند.
درک فرآیند نوآوری
اکثر شرکتهای متوسط و بزرگ هنگام توسعه محصولات جدید از یک فرآیند نوآوری پیروی میکنند. این فرآیندها معمولاً از پنج یا شش فاز تشکیل میشوند که دروازههایی میان هر فاز دارند و به عنوان نقاط تصمیمگیری برای تعیین اینکه آیا پروژه باید به فاز بعدی وارد شود یا خیر عمل میکنند. یک فرآیند عمومی در سطح بالا در شکل 1 نشان داده شده است.
شکل 1، فرآیند معمول نوآوری در سطح بالا
فرآیند نشان داده شده عمومی و کلی است و به همین دلیل میتواند در بسیاری از صنایع استفاده شود. اکثر شرکتهای موفق که وابسته به نوآوری هستند، از جمله تأمینکنندگان مواد اولیه پوششها، این فرآیند کلی را با تاکتیکهای صنعتی خاص خود ادغام کردهاند تا تیم توسعه محصول بتواند فرآیند نوآوری را به درستی هدایت کند.
در مورد تأمینکننده A، تیم احتمالاً از نسخهای کوتاهشده از این فرآیند استفاده میکرد، زیرا آنها قبلاً محصولی موفق در یک بخش بازار داشتند و حالا قصد داشتند آن را در بخش جدیدی از بازار استفاده کنند. این نوع پروژه معمولاً به عنوان “پروژه ترجمه محصول” شناخته میشود و نیازی به فاز توسعه محصول ندارد. با این حال، برای موفقیت در این پروژه، شرکت نیاز به ایجاد و اثبات یک پیشنهاد ارزشی دارد که به اندازه کافی قوی باشد تا محصولات موجود در بخش جدید را جایگزین کند.
تأمینکننده A یک پیشنهاد ارزشی فرضی ایجاد کرده بود، اما ابزارهای لازم برای تأیید (یا رد) فرضیه خود را نداشت. علاوه بر این، حتی اگر قادر به توسعه دادههای مورد نیاز برای مقاومت در برابر خوردگی میشد، ممکن بود یک “جواهر پنهان” را از دست بدهد، زیرا دانش کاملی از نیازهای برآوردهنشده و مواد فعلی در کاربردهای پوشش پودری نداشت. به همین دلیل، آنها تصمیم درستی گرفتند که در اوایل فرآیند با یک شخص سوم با تجربه در زمینه پوششهای پودری همکاری کنند تا از تلاشهای خود پشتیبانی کنند و در نهایت نیز از این تصمیم بهرهبرداری کردند.
چالشی که تأمینکننده A با آن مواجه بود، در صنعت پوششها غیرمعمول نیست، زیرا تأمینکنندگان مواد اولیه اغلب خود را در چرخه نوآوری مداوم میبینند تا از تبدیل محصولات خود به کالاهای عمومی یا حتی منسوخ شدن آنها جلوگیری کنند. پیچیدگی و تنوع صنعت پوشش باعث میشود که یک شرکت به سختی بتواند دانش فنی و بازار عمیقی در همه بخشها به دست آورد.
علاوه بر این، نوآوری به عنوان تأمینکننده مواد اولیه کار دشواری است. تأمینکنندگان مواد اولیه اطلاعات زیادی را در طول فرآیند توسعه محصول جمعآوری میکنند و آنها را ترکیب میکنند تا تصویر کاملی از وضعیت به دست آورند. دلایل این امر بیشتر مربوط به موقعیت تأمینکننده در زنجیره ارزش است. در حالی که انواع مختلفی از زنجیرههای ارزش وجود دارند، بستگی به کاربرد خاص پوشش، یکی از رایجترین زنجیرههای ارزش در پوششهای پودری در شکل 2 نشان داده شده است.
مترجم: مهندس عفت حنیفهزاده، دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی پلیمر، دانشگاه امیرکبیر
متن کامل این مقاله را در شماره 270 دوماهنامه پوشرنگ از گروه مجلات بسپار که در فروردین 1404 منتشر شده است، می خوانید.
در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های ۰۲۱۷۷۵۲۳۵۵۳ و ۰۲۱۷۷۵۳۳۱۵۸ داخلی ۳ سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید. نسخه الکترونیک این شماره از طریق طاقچه و فیدیبو قابل دسترسی است.