محسن اسدالهی، مدیر بازرگانی، فروش و توسعه بازار شرکت البرز پلاستیک پاسارگاد: هدایت پایان نامه های دانشگاهی به سمت تقاضای صنعت می تواند میان این دو نهاد مفاهمه موثر ایجاد کند

بسپار/ ایران پلیمر محسن اسدالهی، مدیر بازرگانی، فروش و توسعه بازار شرکت البرز پلاستیک پاسارگاد است.

این شرکت تولیدکننده انواع ظروف پلی اتیلن تزریقی و بادی مخصوص صنایع لبنی، شیمیایی، تینر، رنگ و رزین، روغن های خوراکی و صنعتی، پاک کننده ها شوینده ها، عرقیات گیاهی، کود و سم کشاورزی و … است که نیاز به گالن، سطل، دبه یا بطری داشته باشد، از 250 سی سی تا 20 لیتر.

 

پس از بحران شیوع ویروس کرونا در کشور، تقاضا برای این دسته از محصولات بالا رفت. در گفت و گویی با محسن اسدالهی از حال و هوای این روزهای صنعت پرسیدیم: بحران کرونا به لحاظ نوع درخواستهای دریافتی از بابتی منجر به بهبود نوع و تعداد سفارشات شرکت ما شده و از بابتی هم با توجه به اینکه نیاز عمومی به برخی ظروف بسیار بالا است منجر به اعتشاش در خط تولید شرکت شده زیرا به نوعی همه عجله دارند و این با تنظیم ماهیت خط تولید ناسازگار است.  

تا حدود 30 درصد به سفارشات معمول ما اضافه شده که از جانب تولید کنندگانی است که سالها با شرکت ما کار می کنند. اما این را باید بگویم که ما اصلا از نوع سفارشات دریافتی راضی نیستیم و قادر به پاسخ گویی آنها هم نیستیم زیرا سفارشات متقاضیان جدید نوعا از لحاظ تعداد اقلام درخواستی بیشتر مورد توجه خرده فروشان است نه تولید کننده.

وی در خصوص امکان افزودن قالب های جدید طبق تقاضاهای احتمالی می گوید: در صورت تقاضا واحد R&D ما توانایی آن را دارد که ظرف مدت کوتاهی (بین یک الی دو ماه) به ساخت قالب و توسعه محصولات اقدام کند.

از وی پرسیدیم تعطیلی ها چه تاثیری بر فعالیت شما داشته است؟ و نقش حاکمیت را در بحران کرونا بر بخش های اقتصادی کشور چه طور ارزیابی می‌کنید؟

پاسخ داد: شرکت ما فقط تعطیلات رسمی نوروز را کار نمی کرد و از روز پنجم شروع به کار کردیم و با توجه به سفارشات و تعهداتی که بر مبنای نیاز کشور وجود داشت ما هم سعی کردیم انجام وظیفه کنیم. به نظر می رسد (مثل همه صحنه های دیگر تلاش و حضور) بار دیگر ملت ما هر آنچه داشته به میدان آورده و انشالله با توکل به خدای متعال از این موضوع هم سربلند بیرون خواهند آمد.

او در خصوص نوسانات همیشگی قیمت مواد اولیه که در سال 98 هم دامنگیر صنعت پلاستیک بود، معتقد است: این آشفتگی ها در نرخ قیمت مواد اولیه به نفع هیچ تولید کننده ایی نیست و شرکت ما هم از این موضوع مستثنی نیست، ولی در کلان قضیه باید گفت که متضرر نهایی مردم هستند، زیرا به طور کلی آنها هستند که قیمت تمام شده محصول را می پردازند.

 

اسدالهی در پایان گفت: شرکت ما حدود هجده سال است که با یک روال تثبیت شده فعالیت می کند و با توجه به پیوستگی ذاتی صنعت چنانچه صنایع تولیدی از قبیل شیمیایی، شوینده و بهداشتی، و غذایی و… که صنایع مهمی هم محسوب می شوند قادر باشند به فعالیت خود ادامه دهند انشالله صنعت ما هم سرپا و به روز خواهد بود و امید داریم پا به پای دیگر ارکان وظایف خود را انجام دهیم.

ولی به طور مشخص برای سال پیش رو، به صورت فهرست وار می توانم به تمرکز روی مسایل فنی و تخصصی در حوزه تولید مواد اولیه پلیمری و شیمیایی، همچنین طراحی و ساخت ماشین آلات صنایع پلیمری به عنوان چالش های این صنعت اشاره کنم.   از دیگر مشکلات انرژی و محیط زیست است که در این صنعت جایگاهی ندارد و یک موضوع بین بخشی محسوب می شود و نیازمند تدوین پروتکلهای اساسی و آینده پژوهانه است، یعنی نیاز به تعامل علمی و عملی مابین سازمانهایی مانند حفاظت محیط زیست، وزارتخانه های ذیربط صنایع و معادن و حتی همکاری مجلس ومصوبات قانونی دیگر دارد. از دیگر چالش ها می توان به  جستجوی راهکارهای مدیریتی و اقتصادی مرتبط با واحد تولیدی اشاره کرد تا از کم کاری و پرکاری و زیان ده شدن آن ها جلوگیری شود.

 

از او خواستیم تا راه حل های معضلات اشاره شده را نیز برشمارد: به نظر می رسد بهترین راه برای رفع چالشهای یاد شده هدایت پایان نامه های دانشگاهی باشد و این بستگی به چند عنصر اصلی و حیاتی دارد: 1- ارتباط دایمی و پیوسته صنعت و دانشگاه، 2- اهتمام اساتید راهنما برای جهت دهی به قشر دانشجو برای تشخیص و حل مشکلات و چالشهای موجود، به ترتیبی که هم دانشجو از سردرگمی تحصیلی بیرون آید که چرا درس می خواند و در آینده چه شغل و سرنوشتی درانتظار اوست و هم صنعت امیدوار باشد که دانشگاه نیاز او را درک کرده و در پی رفع چالشهای مرتبط با آن هست و نیروی مورد نیاز صنعت را تربیت و تامین خواهد کرد. 3- حمایت های دولتی و قانونی و نظارتی و رفع تبعیض که وظیفه حاکمیتی است و در حیطه توانایی و برنامه ریزی قوای سه گانه است 4- حضور اندیشمندان، متفکران، فقها و اساتید در عرصه های بایسته و تبیین و تدوین شمولی که یک جامعه برای حیات خود بدان نیاز دارد.