پلیمرهای تخریب شونده با پرتوهای فرابنفش راه حل آلودگی اقیانوس‌ّها
بسپار/ ایران پلیمر دانشگاه علوم کورنل پلیمر جدیدی معرفی کرده‌است که با پرتوهای فرابنفش تخریب می شود و می تواند راه‌حلی برای آلودگی‌ّهای پلاستیکی باشد.
بیش از نیمی از پلاستیک‌های شناور در انتها به زباله‌های اقیانوس تبدیل می شوند. تورها و طناب‌ّهای ماهیگیری به طورعمده از سه نوع پلیمر ساخته می شوند: پلی‌پروپیلن، پلی‌اتیلن های سنگین و پلی آمید ۶.۶ که هیچکدام درحال حاضر تخریب پذیر نیستند.
رهبر تحقیقات Bryce Lipinski می گوید: ما موفق به ساخت پلیمری شده‌ایم که درکنار خواص مکانیکی مورد نیاز برای ابزار ماهیگیری در صورت رها شدن در محیط آبی می تواند توسط نور در زمان کوتاهی تخریب شود. این مواد می توانند انباشگی پلاستیک‌های پایا در طبیعت را حذف کنند. با وجود مورد توجه قرار گرفتن پلاستیک‌های تخریب‌پذیر در سالهای اخیر کماکان دست‌یافتن به ماده‌ای با خواص مکانیکی قابل رقابت با پلاستیک‌های صنعتی چالش بزرگیست.
این تیم تحقیقاتی پانزده سال گذشته را صرف دست‌یابی به این پلاستیک با نام پلی‌پروپیلن اکساید ایزوتاکتیک (iPPO) کرده‌است. با وجود کشف این ماده در سال ۱۹۴۹ خواص مکانیکی و تخریب نوری این مواد تا تحقیقات اخیر ناشناخته بود. نظم بالا و طول زنجیره‌های این ماده را از مواد مشابه خود جدا کرده و باعث خواص مکانیکی بالای این ماده نیز شده‌است.
Lipinski همچنین ذکر کرده است که با وجودی که این ماده در مصارف معمول مقاوم است در انتها با قرار گرفتن در معرض نور فرابنفش ازهم می پاشد.
سرعت تخریب وابسته به شدت تابش نور خواهدبود ولی در شرابط آزمایشگاهی بعداز سی روز تابش نور، طول زنجیره‌های پلیمر به یک‌چهارم طول اولیه کاهش پیدا کرده است.
