از تشتت در صنعت پلاستیک چه کسی یا کسانی سود می برند؟!
از تشتت در صنعت پلاستیک چه کسی یا کسانی سود می برند؟!
هیچ کس! دست کم در خود این صنعت به نظر منطقی نمی رسد که از تشتت و بهانه جویی برای دور بودن و دور ماندن دست در کاران آن از یکدیگر، کسی منتفع شود. راستش اگر منصف باشم – به نوعی خودزنی هم محسوب می شود – باید بگویم البته جز ما “رسانه”ای های این حوزه، اعم از کاغذی و الکترونیک که با آوردن هیزم و دمیدن بر آتش کم سو یا پر سوی اختلاف های درون صنفی، بخواهیم عرض اندامی کرده باشیم. اما به چه قیمتی؟! به بهای بریدن شاخه ای که خود بر آن نشسته ایم یا سوراخ کردن قایقی که خود نیز بر آن سواریم؟!
پیشتر در بسپار از نقش و اهمیت تشکل های این حوزه و توانایی های بالقوه آنها نوشته ایم، بارها. اینکه متاسفانه انرژی انجمن های اتفاقا پر تعداد موجود، صرف صرفا امور اجرایی روزمره می شود، که آنها نیز البته ناگزیر است و باید متولی داشته باشند، و کمتر معطوف به ایده پردازی و تصمیم سازی و سیاست گذاری، نه خوشایند است و نه کارآمد. حالا اینکه بخشی از این انرژی هم، برای ایجاد اختلاف های بعضا بی معنا یا به شدت شخصی هزینه شود و طبیعتا پس از مدتی، در رفع همین اختلاف ها به کار گرفته شود، چنانکه تا بحال به دفعات شاهد آن بوده ایم، دیگر بد در بد است!
اصلا همین دعواهاست که با اینکه خود، گاها عمقی ندارد، ما را از بطن و ژرفای کارهایی که می توانیم در کنار یکدیگر انجام دهیم، به کلی پرت می کند. اگر روزی در این صنعت تصمیم به ایجاد تشکلی گرفته شده که بتواند مدل انجمن های معتبر و مطرح دنیا را در زیر بال و پر گرفتن مجموعه ای از ساختارهای تخصصی و مرتبط به عهده بگیرد، نباید این فلسفه با حضور و یا عدم حضور افراد خدشه دار شود و از طرف دیگر شایسته نیست با روش های برخوردی بعضا نامناسب راه بر فراگیرتر شدن آن بسته شود.
واقعیت این است که تعداد افراد موثر و علاقمند به امور صنفی و دفاع از حقوق جمعی و دارای برنامه و اهداف گروهی، در این صنعت زیاد نیست. (نه در این صنعت، در کل جامعه نیز منوال همین است، افرادی که حاضرند زمان، فکر و توان خود را در راهبری کل جامعه هزینه کنند و بهای آن را نیز بپردازند می بینیم که اصلا زیاد نیست.) اگر قرار باشد میان همین اندک در همین خانواده کوچک پلیمر هم همدلی و همراهی نباشد، شوربختانه کارکرد تشکل ها نا خواسته تکامل نخواهد یافت.
ما در بسپار باور داریم که نیروهای منفی در صورت اراده جمعی، در انفعال قرار می گیرند و راه برای پیشبرد اهداف واحدهای صنعتی و فعالیت های اقتصادی هموارتر خواهد شد.
حیف است که بگذاریم تحرک های غیرمنصفانه و یا کدورت های قابل گذشت، توان صنعت پلیمر کشور را در مطالبه ی حقوق و خواست ها تضعیف کند.
به امید آینده.
تبسم علیزادمنیر
