اختصاصی از ایران پلاست/ گفت و گو با مهدی پورقاضی، مدیرعامل نیرومندپلیمر: حضور در ایران پلاست توجیه اقتصادی ندارد/ حضور خارجی ها در ایران پلاست از بیشتر همتاهای منطقه ای کمتر است!
بسپار/ ایران پلیمر مهدی پورقاضی از پیشکسوتان صنعت پلاستیک و مجموعه او از واحدهای شناخته شده تولید در این صنعت است.
او در گفت و گو با خبرنگار بسپار گفت: خیلی از دوستان در این صنعت نیرومند پلیمر را می شناسند. پروانه این واحد در سال 51 صادرشده که پیش از آن 12 سال هم عمر غیررسمی داشته است. بنابراین واحدی با بیش از نیم قرن سابقه است.
تولید آمیزه های پلیمری و پلاستیک های تقویت شده و پر شده برای صنایع قطعه سازی خودرو، لوازم خانگی، بسته بندی، فیلم، لوازم خانگی و آشپزخانه، میز و صندلی و … در برنامه مجموعه ما قرار دارد.
محصولاتی که این دوره نمایشگاه ارایه خواهیم کرد، در یک سال اخیر به تولید رسیده. آمیزه های پلی آمید با بهبود خواص و محصول دیگری برپایه نشاسته (زیست پایه). همچنین افزودنی آنتی باکتریال برپایه نانو را هم توسعه داده ایم که در نمایشگاه عرضه می کنیم.
البته محصولات قدیمی ما یعنی PP تقویت شده با الیاف شیشه و مواد معدنی و با الاستومر، پلی آمید تقویت شده با الیاف شیشه و ABS مقاوم به شعله و … همچنان در خط تولید ما هستند.
پورقاضی در خصوص دلیل حضور در نمایشگاه هم صراحت جالبی داشت: شاید بخش مهمی از حضور شرکت ها در نمایشگاه، چشم و همچشمی با رقبا و رفقا و مشتریان و تامین کننده ها باشد.
و گرنه نمایشگاه بازده چندانی برای شرکت ما ندارد و در مقابل هزینه ها اصلا قابل توجیه نیست.
اگر توجه کنید شکل فیزیکی نمایشگاه ها در دنیا در دست برچیده شدن است و به سمت نمایشگاه دیجیتال می روند. هم در تمام سال دردسترس هستید و هم هزینه های بسیار کمی دارد. سبک نوینی است هر چند هنوز در دنیا به همین روش سنتی هم نمایشگاه هایی برگزار می شود.
به هر حال ما در جلساتی که در شرکت داشتیم، دیدیم که حضور در نمایشگاه ایران پلاست برای ما توجیه اقتصادی ندارد. دلیل ما چشم و همچشمی و کنار نکشیدن است.
اصولا در نمایشگاهها انتظار داریم مشتری خارجی بیاید ولی ایران پلاست از این نقطه نظر بسیار ضعیف است، حتی در مقایسه با نمایشگاه های منطقه ای مثل عرب پلاست و پلاستیک هند و ترکیه و نه در مقایسه با نمایشگاهی مثل چاینا پلاس و دیگران که اصولا در کلاس بالاتری هستند.
فقط دوستان خود را در نمایشگاه ایران پلاست می بینیم که البته خیلی خوب است ولی برای اینکه مشتری پیدا کنیم کم حاصل و کم نتیجه ست.
مدیرعامل نیرومندپلیمر در خصوص چالش ها و فرصت های صنعت پلیمر کشور هم گفت: رایج است که همه می گویند وضع اقتصادی بد است ولی من می خواهم بگویم که بله واقعا بد است!
نرخ تورم، مهاجرت کارکنان و نیروی انسانی با مهارت، و بی انگیزگی کارکنان، بسته بودن اقتصاد نسبت به اقتصاد جهانی، کمبود سرمایه و قفل بودن بانک ها برای ارایه تسهیلات، قطع ارتباط با دنیا به لحاظ معاملاتی، بانکی، گمرگی، حمل و نقل و … چالش های جدی ماست.
وضع اقتصادی کشور را امیدوارکننده نمی بینم. هیچ کس نمی داند برای سال آینده می تواند توسعه بدهد یا نه. برنامه ای برای آینده ندارد. غیرقابل پیش بینی بودن وضعیت اقتصادی کار همه را سخت کرده است. همه دولتی ها اطمینان می دهند که نفت و بنزین و … گران نمی شود ولی شایعات متعددی در رد ادعاها هست. همین سرمایه گذاری را دشوار می کند.
یک روز مردم ناراضی کشور را ترک می کردند، بعدتر مردم عادی، بعدتر تحصیلکرده ها و نخبگان و حالا سرمایه ها و سرمایه داران مهاجرت می کنند که برای آینده کشور بسیار نگران کننده ست.
ما در شرکت تیم پژوهشی فعال داریم، تیم صادراتی فعال داریم ولی خوب پیش نمی رود. همه در حال فرسایش هستند. این فقط ماشین ها نیستند که فرسوده می شوند، آدم ها و افکارشان هم فرسوده می شود.
مهدی پورقاضی در مورد سهم بازارداخلی و صادراتی نیرومندپلیمر گفت: بازار داخلی ما تفاوت چندانی نکرده و سهم بازار ما حفظ شده است. نوسان داشته ایم ولی میانگین تغییر نکرده. اما در صادرات سال 2021 وضعیت خوبی داشتیم، در سال 2022 افت کرد و امسال هم تقریبا مشابه سال پیش هستیم یعنی به اوج دو سال پیش نرسیده ایم.
از مهندس پورقاضی در مورد انتظارات بخش صنعت و اقتصاد از تصمیم گیران اداره کشور پرسیدیم، گفت: خواسته من از سیاست گذاران واقعا این است که همگی استعفا بدهند. دولت را زمین بگذارند و اجازه بدهند که تغییرات بدون نگرانی انجام شود، اما می دانم که این خواسته من را هرگز نه گوش و نه انجام می دهند!
پس می رویم به دنبال خواسته های کمتر.
ارز را تک نرخی کنند. رابطه با دنیا را، ارتباطات بین المللی را درست کنند. رابطه تجاری با همسایه ها و دنیا برقرار شود. بتوانیم در مجامع بین المللی حاضر شویم. بتوانیم LC باز کنیم. و اینکه وزارت نیرو به قرارداد خود مبنی بر تامین برق صنایع متعهد باشد!
وقتی هفته ای دو روز برق نداریم، چه طور ممکن است تولید رقابتی داشته باشیم؟!
