اختصاصی بسپار/ گفتگوی بسپار با حامد شهمیرزادی، رییس هیات مدیره گروه صنعتی رازین: تولید قطعات یدکی ماشین آلات فرآیند تولید پلیمرها یک فرصت سرمایه گذاری در کشور است
بسپار/ایران پلیمر تولید پلیمرهای مهندسی ایجاد توازنی از قیمت و خواص کیفی محصول است. متاسفانه بعضی از صنایع کشور به علت عدم تسلط کافی به فناوری تولید محصول و اولویت ندادن به کیفیت محصول نهایی ، در عرصه رقابت سراغ محصولات با قیمت پایین تر می روند بدون آن که اثرات کیفی طولانی مدت بر عملکرد محصولات نهایی خود را در نظر بگیرند. این امر در درازمدت اثرات مخربی بر صنعت ایران و برند محصولات تولیدی ایران خواهد داشت.
رازین پلیمر با برخورداری از فناوری روز در تولید انواع پلیمر های مهندسی و مدیریت زنجیره تأمین مواد اولیه امکانی برای خلق یک همکاری بلند مدت و حفظ مزیت کیفی و رقابتی برای مشتریان خود فراهم آورده است.
حامد شهمیرزادی، رییس هیات مدیره گروه صنعتی رازین به خبرنگار بسپار گفت: این گروه شامل سه شرکت دانش بنیان می باشد که شرکت رازین پلیمر در تولید پلیمرهای مهندسی فعالیت می‌کند، شرکت پارت رازین تولید کننده قطعات تخصصی اکستروژن و شرکت پلی یورتان رازین در تولید رزین های مهندسی پلی یورتان فعال هستند.
شهمیرزادی: فعالیت تولیدی گروه ما در سال ۱۳۸۵ با تأسیس شرکت پلیمر های مهندسی رازین پلیمر آغاز شده است. در دهه ۸۰ بیشترین تمرکز واحدهای تولید آمیزه‌ها و کامپاندهای پلیمری معطوف به دو بخش: 1) مستربچ های رنگی و فانکشنال مستربچ ها و 2) پلیمر مدیفیکیشن (ایجاد تغییرات محدود در خواص پلیمر اغلب با هدف ارزان سازی و یا تغییرات محـــدود در
خواص پلیمر) بوده است. رازین پلیمر و معدودی از شرکت های دیگر تمرکز فعالیت خود را روی تولید پلیمر مهندسی قرار داده اند. تولید پلیمرهای مهندسی ، ایجاد تغییرات محسوس و عمده در خواص مواد پلیمری می باشد و برخورداری از دانش فنی برای رسیدن به کیفیت و خواص مطلوب الزامی می باشد.
بسپار- چرا تولید آمیزه های پلیمری را به عنوان فعالیت اختصاصی خود انتخاب کردید؟
شهمیرزادی: دلیل انتخاب این حوزه برای فعالیت این بوده است که ما زنجیره‌ای از صنایع مختلف در ایران داریم. برای مثال: خودروسازی ، برق و الکترونیک ، لوازم خانگی و جدیداً تجهیزات صنعتی که بخش رو به رشدی می‌باشد. در زنجیره تأمین این صنایع کمبودهایی وجود داشت که با واردات تأمین می گردید و ما سعی کردیم نیاز وارداتی کشور را با تولید داخلی پوشش دهیم.
بسپار- سبد محصولات گروه صنعتی رازین شامل کامپاندهای مهندسی، مقاطع خاص اکستروژن و رزین های مهندسی پلی یورتان است که در صحبت های قبلی به آن اشاره کردید. در خصوص زیرساخت های تولیدی و ماشین آلات استفاده شده در فرایندهای تولید محصولات چه سیاستی دنبال شده است؟
شهمیرزادی: سبد محصولات گروه ما مشخصاً برای تولید و استفاده از پلیمرهای مهندسی متمرکز بوده است.علیرغم اینکه بعضاً جذابیت های اختصاصی بیشتری در مورد محصولات کومودیتی هم وجود دارد. همین نگاه ویژه در مورد زیرساخت های تولیدی و ماشین آلات مورد نیاز در خطوط تولید شرکت هم لحاظ شده است. به عنوان مثال: سال گذشته جهت تولید کامپاندهای ترموپلاستیک الاستومر ، خط تولیدی آلمانی خریداری و نصب گردیده است. که با یک سوم قیمت هم می‌توان از اکسترودرسازهای آسیایی چنین خط تولیدی را خریداری نمود ولی اعتقاد ما این است که این سرمایه‌گذاری‌ها مزیت رقابتی رازین و خدمتی به ارتقاء کیفی محصولاتی می باشد که توسط مشتریان ما مصرف می گردد. با اتخاذ چنین رویکردی شرکت رازین پلیمر در حال حاضر ظرفیت ۴ تا ۵ تن در ساعت جهت تولید کامپاندهای پلی آمید و پلی بوتیلن ترفتالات ، پلی پروپیلن و ترموپلاستیک الاستومر ایجاد نموده است.همچنین طرح‌های توسعه متعددی را جهت تنوع بخشی به سبد محصولات خود پیگیری می نماید.
بسبار- در کنار توجه روز افزونی که به تولید آمیزه های تخصصی و کاربردهای مختلف آنها در کشور می شود، چالش‌های این بخش از صنعت را چگونه ارزیابی می کنید و آینده این صنعت را چگونه می بینید؟ برنامه شما چیست؟
شهمیرزادی: ما در صنعت ایران دچار جنگ بین کیفیت و قیمت هستیم. متاسفانه وقتی فضای اقتصاد کلان دچار مشکل می شود، هزینه های سربار تولید برای واحدهای تولیدی بالا رفته و قیمت تمام شده آنها افزایش پیدا می‌کند. مدیران صنایع در راستای کاهش هزینه ها در کنار پیگیری سیاست های افزایش بهره وری و کاهش هزینه های سربار، فشار مضاعفی نیز بر زنجیره تأمین جهت کاهش قیمت تمام شده کالای ساخته شده خود اعمال می کنند.
در مورد پلیمر های مهندسی، تعادلی بین کیفیت و قیمت وجود دارد و هرچه قیمت در سطح پایین تری قرار بگیرد سطح کیفی محصول هم پایین تر خواهد بود. این مساله چالش مهمی در حوزه تولید و مصرف انواع پلیمر های مهندسی می باشد که البته با حساسیت کمتری در مورد سایر حوزه های تولید آمیزه ها و کامپاندهای پلیمری نیز وجود دارد.
متاسفانه برخی از کسانی که در صنعت ایران مثلاً در صنعت لوازم خانگی وارد می شوند، سرمایه گذاری سنگین برای تولید و تبلیغات و رساندن محصول به بازار انجام می دهند بدون اینکه تکنولوژی خود را بهبود ببخشند. آفت این مساله این است که تولیدکننده، کنترل مهندسی بر کیفیت مواد اولیه ندارد. از طرف دیگر، تولیدکنندگانی وجود دارند که با قیمت های مختلفی تولید می کنند. مشتری هم چون قابلیت ارزیابی مهندسی محصولات را ندارد پس قیمت پایین تر را انتخاب می کند، بدون اینکه اثر دراز مدت این انتخاب را بداند! اهمیت کنترل کیفی بر پلیمرهای مهندسی اینجا مشخص می‌شود که مهمترین چالش است و البته ضعف صنعت ایران در اندازه گیری کیفیت است که باعث ضرر بزرگی به کیفیت محصولات تولیدی مبتنی بر پلیمرهای مهندسی در صنعت می شود.
بسپار- در زمینه به کارگیری نیروی متخصص و کارگری در سال‌های اخیر آیا با مشکل مواجه بوده اید ؟ آینده را چطور پیش بینی می کنید؟
شهمیرزادی: در مورد نیروی کار متخصص ما با بحرانی مواجهیم که فکر می کنم تا چند سال آینده نیروهای مهندس کیفی نخواهیم داشت و این مشکل یک صنعت خاص نیست بلکه معضل کل کشور است. از یک طرف انگیزه در نیروی مهندسی کم شده و تلاش و پشتکار و چالش پذیری هم به تبع آن کم می شود. لذا در آینده با کاهش نیروی کار کیفی مواجهیم.
ما برای حل این موضوع سعی میکنیم با طیف گسترده ای از مهندسین در ارتباط باشیم و پروژه محور کار کنیم. ولی این مساله به عنوان معضل جدی وجود دارد.
برای واحدهای که نیاز و تعداد نیروهای متخصص در آن ها بالا می باشد و مبتنی بر دانش فنی و فناوری، محصولات خود را تولید و عرضه می کنند، و به تبع آن هزینه‌های بالایی نیز جهت تحقیق و توسعه و بومی سازی فناوری های مورد نیاز خود پرداخت می نمایند، این معضل به مراتب شدیدتر و جدی تر است. در گروه صنعتی رازین ما تقریباً به اندازه ی نصف نیروهای کارگری، نیروهای کیفی مهندسی و نیز تحقیق و توسعه در مقاطع کارشناسی ارشد و دکترا داریم.
به طور کلی آینده صنعت ایران مبهم است. این را باید در نظر بگیریم که در اکثر پلیمر های مهندسی مزیت مواد اولیه نداریم و به علت مزیت بازار است که تولید پلیمرهای مهندسی در ایران صورت می‌گیرد و در مورد مزیت بازار هم ما چون جزئی از زنجیره تأمین کل صنعت هستیم و اوضاع صنعت مبهم است، بنابراین اوضاع مصرف آینده پلیمر های مهندسی هم مبهم است.
اگر نگاه جهانی داشته باشیم و ایران را در نظر نگیریم دو ترند خوب در دنیا وجود دارد. یک مورد ارتقای کیفی موادی است که یکبار در چرخه ی تولید رفته تا دوباره استفاده شود. مورد دیگر ارتقای سطح تکنولوژی در کاربرد های جدید است.
(ادامه دارد …)
متن کامل این گفت و گو را در شماره 248 ماهنامه بسپار از گروه مجلات بسپار که در اواسط خرداد ماه 1402 منتشر شده است، می خوانید.
در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های ۰۲۱۷۷۵۲۳۵۵۳ و ۰۲۱۷۷۵۳۳۱۵۸ داخلی ۳ سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید. نسخه الکترونیک این شماره از طریق طاقچه و فیدیبو قابل دسترسی است.
