سرمقاله تبسم علیزادمنیر در شماره 257 مجله بسپار/ آیا این روزها در دنیا واقعا رخدادهای بد بیشتر وجود دارند؟

بسپار/ ایران پلیمر  آیا این روزها در دنیا واقعا رخدادهای بد بیشتر وجود دارند؟ یا اخبار ناخوشایند، ارزش خبری بیشتری دارند، پس آنها را بیشتر می بینیم و می خوانیم و می شنویم؟ این تفوق خبری را مدیران رسانه ها رقم می زنند یا خوانندگان؟ بسیار شنیده ایم که آنقدر خبرهای بد در دنیا هست، که اولین توصیه خیلی از روان درمانگران، دوری تا حد ممکن، از عملا رسانه هایی ست که جداسازی اخبار خوب و بد، غلط یا درست در آنها به سادگی ممکن نیست و کم کم سواد رسانه ای چنانکه در ایران هم به آن توجه شده، به آموزشی جدی در مدارس تبدیل می شود.

با این حال صرفنظر از پاسخ دادن به این پرسش ها، بدیهی است که افزایش امکان به اشتراک گذاری هر گونه اطلاعات در بسترهای مختلف، فضایی سرشار از حجمی باورنکردی از داده های کارآمد و غیرکارآمد (برای هر فرد) را به وجود آورده است. هر رسانه با تعریفی مشخص و پیش آماده و یا حتی در حال تدوین و تکوین در زمان، انتشار بخشی از خبر و داده را بر عهده می گیرد و هر چند در پذیرش این تعهد یا مسوولیت، حتی در کشورهایی با حاکمیت های کنترل گر، چارچوب تعریف شده ای ندارد، نهایتا این تحریریه ها و نویسندگان هر مجله زیر نظر سردبیر یا شورای سردبیری هستند که سیاست های کلی و آنچه را که باید نوشت، معلوم می کنند و با گذشت زمان، مخاطبین بر اساس محتوای تولیدی دست به انتخاب نهایی می زنند.

اما جدای از مباحث تخصصی در تولید محتوا، چارچوب های فعالیت حرفه ای رسانه ای چندان هم بی در و پیکر نیست و اتفاقا با اصول اخلاقی انسانی، در هم راستایی کاملی قرار دارد.

در دنیای رسانه های تخصصی هم همچون سایر رسانه ها، رویکردهای نشات گرفته از دیدگاه های مدیران مسوول و هیات های تحریریه، خط و ربط کلی رسانه را در معرض دید علاقه مندان و دنبال کنندگان قرار می دهد.

در این گروه رسانه ای به عنوان نمونه، همواره اطمینان از صحت خبرهای منتشره، برای ما، نسبت به سرعت انتشار در اولویت بوده است. استفاده از ابزار رسانه برای حصول مقاصد جمعی و صنفی، در عین حال فرصت تا حد ممکن برابر برای واحدهای تولیدی و بازرگانی جهت معرفی توانمندی های خود، تهیه و تولید محتوای تخصصی آموزشی در کنار طرح جزییات روندهای فناوری در دنیا و ارایه محتواهای تولید شده به شکل های مختلف کاغذی و چاپی، تا الکترونیک و صوتی و تصویری دنبال شده است.

ما نمی دویم، پیوسته راه می رویم و تلاش می کنیم روی خطوطی که درست می دانیم، باقی بمانیم. اما آنجا که لازم است از هر تغییری که بتواند در ما توان برداشتن یک قدم موثرتر را ایجاد کند، استقبال می کنیم.

سال 1402 بهترین سال ما نبود، بدترین هم نبود. ما آموخته ایم که با عارضه یابی از گذشته بگذریم.

تصور می کنیم که سال آینده به دور از غوغای پیش بینی های دلسردکننده اقتصادی در کشور – به شرط حیات و عدم رخدادن وقایع ناگهانی – با اجرای چند طرح توسعه در مجموعه گروه بسپار و ایران پلیمر، در پی نیازسنجی های انجام شده، توان بیشتری برای ارایه خدمات رسانه ای به مخاطبان خواهیم داشت. با این حال خوشحال می شویم از طریق مسیرهای ارتباطی، نظرات انتقادی و اصلاحی خود را با ما در میان بگذارید.

سال نو و نوروز خجسته.

تبسم علیزادمنیر