اختصاصی بسپار/تحلیل های اقتصادی صاحبان صنعت پلیمر و پوشش در خصوص سال های 1401 و 1402/ مهدی پورقاضی، مدیرعامل نیرومندپلیمر: مهاجرت نیروی کار تبعات جدی دارد
بسپار/ ایران پلیمر سال بد سال باد سال اشک سال شک …
بدون هیچ توضیح و حاشیه نویسی، آنچه در ادامه می خوانید پاسخ گروهی از مدیران صنعت پلیمر و پوشش به سوالاتی است که در ابتدای مطلب آورده ایم. نمی خواستیم کامتان را تلخ تر کنیم. می خواستیم همه مان بدانیم در وضعی که هست چه قدر شبیهیم.
– مهم ترین رویداد اقتصادی سال 1401 چه بود و چه تاثیراتی روی کسب و کار شما در صنعت پلیمر و پوشش داشت؟
– مثبت ترین و منفی ترین تصمیم اقتصادی دولت در سال 1401 را چه می دانید؟
– بزرگترین دستاورد سازمان شما در سال 1401 چه بود؟
– بزرگترین چالشی که در سال 1401 در حیطه فعالیت حرفه ای و تخصصی خود با آن مواجه شدید، چه بوده است؟
-پیش بینی شما برای آینده اقتصادی کشور چیست؟
– نکته دیگری را اگر لازم می دانید، بفرمایید.
(این گفت و گوها در شماره نوروزی مجلات بسپار و پوشرنگ به چاپ رسیده و به تدریج منتشر خواهد شد.)
مهدی پورقاضی: سه رویداد بیشترین اثر را روی اقتصاد داشتند: شکست نسبی مذاکرات برجام، ناآرامی های پاییز و ثبات دوباره نرخ ارز.
هر چه قدر احتمال عدم موفقیت در مذاکرات برجام بیشتر می شد، علاقه کشورهای طرف تجاری ایران حتی چین و کشورهای دوست و همسایه مثل ترکیه و امارات به مذاکره بازرگانی با ایران هم کمتر شد.
در گذشته طرف ایرانی با قدرت بیشتری در مذاکرات حاضر می شد، اما از پاییز به این طرف اوضاع تغییر کرد. با اینکه مجموعه دولت یکدست است و مخالف داخلی ندارند و به نظر می رسید با اتحاد خوبی در مذاکرات شرکت کنند، نتوانستند قبل از پاییز کار را به سرانجام برسانند و از پاییز هم عملا طرف ضعیف یا شکست خورده بودند. طرف های غربی دیگر حاضر به مذاکره نشدند، هر چند مرگ برجام اعلام نشده ولی معتقدم قابل زنده شدن نیست.
پس از اینکه اعتراض ها نسبت به مرگ مهسا بالا گرفت، اینترنت قطع و کسب و کارهای اینترنتی ضربه خوردند. علاقه به کار در بازار ایران کم شد. نخبگان ارتباطات بین المللی خود را از دست دادند. الان طوری شده که مهاجرت نیروی کار چنان سرعت گرفته که وضعیت از بازاری که تحصیل کرده بیکار متورم داشت به عکس آن تغییر کرده است.
ارتباطات خارجی ضعیف شد و امید و روحیه کار پایین آمد. ارتباطات با مشتریان صادراتی و خارجی تحت تاثیر قرار گرفت و تولیدکننده داخلی برای جبران این وضعیت کار بسیار سختی را آغاز کرد.
شکاف بزرگ بین ملت و حاکمیت اثرات خود را همه جا گذاشته، در روابط اجتماعی، ارتباطات بروکراتیک دولتی، در اقتصاد و حتی در هنر و رسانه با بی اعتمادی و بی علاقگی به دولت مواجه هستیم.
رویداد مهم اقتصادی دیگر را تکرار تجربه تلخ ثابت نگه داشتن ارز نیمایی می دانم. در دوره جهانگیری سران قوا تصمیم گرفتند دلار واردات را 4200 ثابت نگهدارند. فکر می کردند می توانند جلوی تورم را بگیرند ولی حاصل آن سوء استفاده و فساد بود.
حالا بعد از تغییرات زن زندگی آزادی، باز نرخ ثابت 28500 تومانی دلار را در نیما اعلام کردند و تجربه تلخ تکرار می شود. مسوولین حکومتی نه تاریخ می خوانند و نه از تجربیات استفاده می کنند و تصمیماتشان تنها به اقتصاد لطمه می زند.
همین الان (در زمان انجام گفت و گو)، ما برای واردات نه دلار 28500 گیرمان می آید و نه تکلیفمان مشخص است. نزدیک به یک ماه تا یک ماه و نیم در بانک مرکزی معطل تخصیص ارز می مانیم. اگر از این عدد گذر می کردند برای تولید حتما بهتر بود.
مثبت ترین تصمیم دولت را ادامه حمایت از شرکت های دانش بنیان و تجدید ارزیابی و غربالگری می دانم.
منفی ترین تصمیمات دولت هم نحوه برخورد با اعتراضات، عدم رعایت قانون اساسی در برخوردها، مولدسازی فسادآور و تثبت نرخ ارز بود.
قطع برق در تابستان و قطع گاز و برق در زمستان در سال 1401 بیشترین فشارها را روی صنعت آورد.
بزرگترین دستاورد سازمان ما افزایش قابل توجه و رتبه خوب صادراتی بود. با حضور در نمایشگاه های استانبول و قزاقستان و هدف گذاری های دیگر توانستیم در توسعه صادرات موفق باشیم. تمدید گواهینامه دانش بنیان و تولید محصول جدید زیست پایه از دیگر دستاوردهای امسال نیرومندپلیمر بود.
چالش فنی هم خیلی در سازمان نداشتیم ولی روشن نبودن استانداردهای زیست پایه و اینکه هر کسی با هر معیاری می تواند ادعا کند که محصول زیست پایه تولید می کند، مطلوب نیست. چالش نیروی انسانی را هم به عنوان مهم ترین چالش، قبلا اشاره کردم. جذب همکاری نیروی متخصص خیلی سخت شده و مختص صنعت پلیمر هم نیست.
ادعایی که در خصوص 7000 صفحه برنامه اقتصادی در زمان انتخابات ریاست جمهوری مطرح شد، در واقعیت یک صفحه از آن را کسی ندید. با شرایطی که پیش بینی ها از دلار 50 و 70 و 100 هزارتومانی می گویند، ورشکستگی اقتصادی دور نخواهد بود. مگر اینکه مسوولین اشتباهات اقتصادی خود را بپذیرند و بر مسیر غلط اصرار نکنند.
ولی روندی که حاکمیت در پیش گرفته نشان می دهد که قصد تغییر ندارد، منتقدینش رو به زیاد شدن هستند. هیچ نشانه ای از اصلاح اقتصادی نیست و در سراشیبی سقوط قرار گرفته ایم که برگشتن از آن سخت خواهد بود. هیچ بهبودی نسبت به دولت قبلی نیست و وضعیت بسیار بدتر شده است.
عدم مدیریت مناسب کلان، در اثر ناآرامی پاییز تشدید شده و هیچ بخش دولت نتوانسته از پس کوچکترین مشکلات اقتصادی و اجتماعی بربیاد.
شاید برخی بگویند اگر پیش بینی ت خوب نیست چرا مانده ای و داری کار می کنی؟! اولا بخش بزرگی از سرمایه داران ما یا رفته اند یا در تدارک رفتن هستند. در گذشته جوان ها و دانشجوها و فارغ التحصیلان مهاجرت می کردند، الان این روند به پزشک و پرستار رسیده و بعد نوبت سرمایه گذارهاست.
حجم پولی که از کشور در حال خروج است، ظرف چند ماه اخیر قابل توجه بوده. 5 میلیارد دلار ارز خارج و در امارات، ترکیه و حتی کشورهای کوچک اروپای شرقی و کویت سرمایه گزاری شده. واقعیت این است که هر کس، هر چه زودتر ریال را به ارز تبدیل کند، برنده است!
ضمن اینکه وقتی امیدی به اصلاح دیده نمی شود، این موضوع در سرمایه گذاری عواقب خوبی ندارد. امید در اپوزیسیون دیده می شود و این می تواند سقوط حاکمیت را سرعت ببخشد. اگر باهوش باشند، می شنوند و سعی می کنند تغییر مسیر بدهند.
در هر حال در پاسخ به سوال آخر شما باید بگویم به سال 1402 خیلی خوشبین نیستم. حاکمیت مسیری را در پیش گرفته که همه اقتصاددانان می دانند که اشتباه است. توزیع رانت و پول راه حل نیست.
(ادامه دارد …)
متن کامل این گفت و گو را در شماره 245 ماهنامه بسپار که در نیمه اسفند ماه 1401 منتشر شده است، بخوانید.
در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های ۰۲۱۷۷۵۲۳۵۵۳ و ۰۲۱۷۷۵۳۳۱۵۸ داخلی ۳ سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید. نسخه الکترونیک این شماره از طریق طاقچه و فیدیبو قابل دسترسی است.
