اختصاصی بسپار/تحلیل های اقتصادی صاحبان صنعت پلیمر و پوشش در خصوص سال های 1401 و 1402/ مقیسه، توسعه پردیس سبز: مردم چندین سال است منتظر دستاوردهای برجام هستند

بسپار/ ایران پلیمر  سال بد سال باد سال اشک سال شک …

بدون هیچ توضیح و حاشیه نویسی، آنچه در ادامه می خوانید پاسخ گروهی از مدیران صنعت پلیمر و پوشش به سوالاتی است که در ابتدای مطلب آورده ایم. نمی خواستیم کامتان را تلخ تر کنیم. می خواستیم همه مان بدانیم در وضعی که هست چه قدر شبیهیم.

– مهم ترین رویداد اقتصادی سال 1401 چه بود و چه تاثیراتی روی کسب و کار شما در صنعت پلیمر و پوشش داشت؟

– مثبت ترین و منفی ترین تصمیم اقتصادی دولت در سال 1401 را چه می دانید؟

– بزرگترین دستاورد سازمان شما در سال 1401 چه بود؟

– بزرگترین چالشی که در سال 1401 در حیطه فعالیت حرفه ای و تخصصی خود با آن مواجه شدید، چه بوده است؟

-پیش بینی شما برای آینده اقتصادی کشور چیست؟

– نکته دیگری را اگر لازم می دانید، بفرمایید.

 (این گفت و گوها در شماره نوروزی مجلات بسپار و پوشرنگ به چاپ رسیده و به تدریج منتشر خواهد شد.)

 

سعید مقیسه: رویدادهای زیادی در 1401 رخ داد. مهم ترین رویداد اقتصادی سال برای همه صنایع و از جمله ما، حذف ارز 4200 در محاسبات گمرک بود که در ابتدای سال و اردیبهشت انجام شد. سردرگمی برای واردکننده و تولیدکننده به وجود آورد. در حالیکه اصولا قوانین نباید عطف به ماسبق بشوند، ولی در ایران متاسفانه شد!

همین امر باعث شد برخی شرکت ها در قیمت گذاری دچار مشکل بشوند. از 4200 به بالای 28500 رسید و هزینه بالایی روی واردات ایجاد شد.

چالش عمده دیگر، افزایش نامتناسب حقوق و دستمزد بود. امسال در حالیکه در بخش دولتی 10 درصد افزایش حقوق داشتیم، در بخش خصوصی حدود 50 درصد اعمال شد! عدد عجیب و غریبی بود که روی هزینه تمام شده و تعدیل نیرو حتما اثر داشت.

مساله مالیاتی هم متاسفانه هم امسال و هم برای سال آینده با افزایش بالای 128 درصدی همراه خواهد بود.

همانطور که گفتم مهم ترین رویداد اقتصادی موثر بر کسب و کارها را افزایش نرخ محاسبات گمرکی می دانم. مخالف تک نرخی بودن ارز هم نیستم. اما همزمان با تک نرخی شدن باید ثبات در بازار هم پی گرفته شود. اما آیا این اتفاق افتاد؟!

اصلا تک نرخی که نشدیم هیچ، چندین نرخی هستیم! جراحی اقتصادی دولت حداقل در ظاهر چنین هدفی نداشت.

من در عین حال که منتقد سیاست های جاری دولت هستم، تلاش می کنم انصاف را هم رعایت کنم ولی واقعیت این است که تنها تصمیم مثبت اقتصادی دولت قرار بوده حذف ارز 4200 تومانی باشد، که از نظر من مثبت نبوده. چون زیرساخت لازم را نداشت.

بحث عضویت در سازمان همکاری شانگهای هم گام مثبتی بود اما الزاماتی دارد که رفع تحریم ها از جمله آن است. تا وقتی تحریم ها برقرار باشد، کارکرد و عایدی نخواهد داشت و در حد یک ژست جهانی باقی می ماند. ما حتی با چین و روسیه هم ارتباطات بانکی نداریم. این اخباری هم که در خصوص ارتباطات بانکی ایران و روسیه گفته می شود، قرار بوده با فعال شدن برجام و رفع تحریم های ایران، به کمک روسیه بیاید (برای دور زدن تحریم های اعمالی بر این کشور به دلیل جنگ اکراین) و در عین حال ایران هم منتفع شود. ولی باز با ناکام ماندن مذاکرات برجام این ارتباطات بانکی هم تضمین و امنیت سوییفت را ندارد. هر چند در شرایط موجود از هیچ بهتر است. بازار روسیه بازار خوبی برای ایران است، خصوصا در صنایع غذایی.

یک تصمیم مثبت دیگر دولت را شاید بتوانم سامانه مجوز کسب و کار بدانم که دردسرها را برای کارآفرینان کمتر می کند. روابط سیاسی و اقتصادی ایران و امارات هم با توجه به اینکه در اتاق مشترک حضور دارم و دنبال می کنم، بسیار بهبود پیدا کرده است. رویکرد دولت امارات بعد از اکسپو تغییر کرد و بعد از 13-14 سال که در پایین ترین سطح روابط بودیم و در 6-7 سال اخیر هم اصلا سفیر نداشتیم، الان سفیر هم در این کشور داریم. ما 300-400 هزار تاجر ایرانی در امارات داریم و بیشترین واردات ما از این کشور است و کشور خوبی برای صادرات مجدد ما به شمار می رود. پیشنهادهایی برای تاسیس بانک های ایرانی در امارات مطرح شده ولی هنوز اجرایی نشده است.

نکات منفی در تصمیمات دولت هم بسیار زیاد است! روند اشتباهات از اصرار بر تثبیت دلار احمدی نژادی 1200 تومانی تا جهانگیری 4200 تومانی و فرزین 28500 متوقف نمی شود. واقعا مبنای محاسبه این نرخ ها چیست؟!

این روش دیدیم که اقدام موثری برای تک نرخی کردن ارز و ثبات بازار نیست. مردم چندین سال است منتظر دستاوردهای برجام هستند، البته الان به نقطه ای رسیده ایم که آورده چندانی هم نخواهد داشت ولی قطعا از وضعیت موجود بهتر است. تیم مذاکره کننده، مشاوران خوبی ندارد. مشاورانش کسانی هستند که حاضرند حتی از NPT خارج شویم!

دستاورد سازمان ما در سال 1401 حفظ ارتباط با مشتریان و استمرار فعالیت در بازار ایران بود. توسعه ارتباطات و مشارکت جدی در رویدادهای صنفی و تشکلی از جمله نمایشگاه رنگ و رزین و کنفرانس مستربچ و کامپاند و غیره در شرایط موجود دستاورد تلقی می شود. ورود محصولات جدیدی را هم در سبد کالایی خود بر اساس نیاز بازار وارد کردیم.

شرکت ما مثل همه فعالین دیگر اقتصادی، متاثر از تصمیمات دولت است. قسمت عمده چالش ها، بی ثباتی اقتصادی و قوانین و بخشنامه های خلق الساعه و عدم احیای برجام بوده است.

در تخصص ما عدم هماهنگی بین گمرک و بانک مرکزی و وزارت صمت هم وجود داشت! قاعدتا در سامانه جامع تجارت همه باید به هم مرتبط باشند ولی باز عدم هماهنگی هست.

در حوزه مواد شیمیایی نرخ ها شناور هستند و در دنیا به قیمت لحظه ای نفت و … بستگی دارند. ولی متاسفانه ارزیاب گمرک توجیه نیست. مثلا می گوید چرا این بار پروفرمای شما کمتر یا بیشتر شده است! زمان تخصیص ارز هم به یکی دو ماه و بیشتر رسیده است.

عدم قبول مفاد FATF از سوی ایران، باعث شده حتی از چین یا هند حمل مستقیم نداشته باشیم. بار باید برود امارات و با هزینه و ریسک مضاعف به ایران بیاید.

هر چند ثبت سفارش از سوی وزارت صمت اخیرا تسریع شده ولی عاملی برای کمبود مواد در بازار بوده است. فشارهای مالیاتی هم که همیشه هستند.

باید امید داشته باشیم. هر چند متاسفانه نهایتا دلالی دلار و طلا و ماشین و … از تولید اقتصادی تر است.

امید دارم سال آینده سال بهتری باشد. چالش ها حل بشوندو  فضای کسب و کار بهتر باشد و سفره مردم که خیلی کوچک شده بهبود پیدا کند. این روند حادث نخواهد شد مگر با تعامل دنیا و فعال شدن دیپلماسی اقتصادی احیای برجام یا هر سندی دیگری که بتواند به رفع تحریم ها کمک کند.

تشکر می کنم از شما و در پایان می خواهم نکته ای را اضافه کنم. همواره در بدنه دولت و جامعه به واردکننده نگاه منفی وجود داشته، او را انگل یا مخل اقتصادی می بینند. ولی خوانندگان شما را توجه می دهم که واردکننده مواد اولیه تولید با واردکننده محصولات لوکس متفاوت است. بازرگان باید در حلقه زنجیره تولید باشد. سرمایه اش را به جریان می اندازد و به کمک تولید می آید. با به کار انداختن سرمایه اش، ریسک خرید نقدی را برای تولیدکننده می کاهد و به حفظ سرمایه در گردش او هم کمک می کند.

تخصیص ارز هم از یک هفته برای تولیدکننده، به بیش از دو ماه برای واردکننده ها می رسد.

برای همین تولیدکننده ما به تاجر تبدیل شده و بازار را خراب می کند. چون واردات هم تخصص و دانش می خواهد.

در این خصوص باید فرهنگ سازی بشود. باید همه بدانند که واردکننده در کنار تولید و صادرات است. گرنه تولید معیوب خواهد بود.

در پایان ممنونم و  امیدوارم سال 1402 سال خوبی برای همه و صنعت پلیمر باشد. معیشت مردم هم بهتر بشود و افزایش تولید و صادرات داشته باشیم.

 

(ادامه دارد …)

متن کامل این گفت و گو را در شماره 245 ماهنامه بسپار که در نیمه اسفند ماه 1401 منتشر شده است، بخوانید.

در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های ۰۲۱۷۷۵۲۳۵۵۳ و ۰۲۱۷۷۵۳۳۱۵۸ داخلی ۳ سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید. نسخه الکترونیک این شماره از طریق طاقچه  و  فیدیبو  قابل دسترسی است.