پیام های متناقض نیم روز نخست همایش اقتصاد در صنایع پلاستیک ایران: بالاخره امسال سرمایه گذاری توسعه ای بکنیم یا نه؟

بسپار/ ایران پلیمر صبح امروز و در هتل المپیک تهران برای نخستین بار با همکاری روزنامه دنیای اقتصاد، انجمن ملی صنایع پلیمر چهارمین همایش اقتصاد صنایع پلاستیک در ایران را برای ارایه تصویری کلی از اقتصاد کشور در سال 1402 خصوصا برای مخاطبین در صنعت پلاستیک برگزار کرد.

در نیم روز نخست همایش یاد شده، غیر از صحبت های کلی علی آقامحمدی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نطام که بلافاصله نیز محل همایش را ترک کرد و عملا فرصتی برای آشنایی با این صنعت و مسایل آن از سوی وی به دست نیامد، سه عنوان سخنرانی ارایه شد.

در ابتدا موسی غنی نژاد، اقتصاددادن که اخیرا به دلیل انجام چندین مناظره، در فضای عمومی کشور نیز بیش از گذشته شناخته شده است، در خصوص علل درجازدگی اقتصاد کشور در دهه های کشور صحبت کرد. او اقتصاد کشور را بعد از انقلاب 57 متاثر از ایدئولوژی اقتصادی غیرهمسو با اقتصاد آزاد دانست و برنامه سوم توسعه کشور را بهترین آنها. او تاکید کرد که هر چند میزان رشد اقتصادی بعد از انقلاب هرگز به رشد اقتصادی 10 درصدی دهه 40 نرسید ولی بالاترین رشد مربوط به دوران برنامه سوم (آغاز اط سال 79) و حدود 4-5 درصد بوده است. چنانکه تورم 2-3 درصدی دهه 40 نیز هرگز بعدها تکرار نشد و در پایین ترین زمان در همین دوران اشاره شده 15 درصد بود.

او تاسیس بانک های خصوصی، یکسان سازی نرخ ارز و اصلاح یارانه اختصاصی به حامل های انرژی متناسب با تورم را از نقاط قوت برنامه سوم دانست که در سال 1384 در یک به قول او دوربرگردان اقتصادی، به تدریج به باد فنا داده شد.

دکتر غنی نژاد دهه 90 را دهه بزرگترین فسادها دانست. چنانکه عملکرد دولت های نهم و دهم را مورد انتقاد قرار داد که با صرف درآمدهای ارزی حاصل از بالارفتن قیمت نفت و ایجاد لنگر ارزی و واردات ارزان به صورت تصنعی مانع بالارفتن تورم شده است.

او البته مطابق عنوان سخنرانی خود به بررسی دهه های گذشته پرداخت و در مورد آینده راهکار و برنامه ای ارایه نکرد.

 

بیشتر بخوانید

 

سیدمحمد صادق الحسینی سخنران دیگری بود که بدون اشاره به بحران ها ایران را در 5 تا 10 سال آینده آبستن دو نقطه یا لحظه بحرانی دانست که می تواند با بر هم زدن توازن قوا یا کشور را به سوی توسعه سوق دهد (همچون ترکیه، روسیه، کره جنوبی و … که این نقطه عطف را از دیدگاه او در سالهای گذشته پشت سر گذاشته اند) و یا می تواند ایران به سوی ونزوئلایی شدن، آرژانتین و برمه و … شدن ببرد!

در هر حال او معتقد بود که امیدواری بزرگ در رسیدن به نهایت آشفتگی و خراب تر و خراب تر شدن وضع موجود است.

او نمونه ترکیه را مثال زد که اردوغان توانست در سال 2001 با تجمیع همه قوای داخلی و خارجی، نظامی ها و غیرنظامی ها، ورق اقتصاد این کشور را از قهقرا برگرداند.

صادق الحسینی ده سال اخیر اقتصاد ایران را به لحاظ رشد اقتصادی در پایین ترین سطح و به لحاظ تورم در بالاترین نقطه دانست. همچنین اشاره کرد که برای نخستین بار در بعد از انقلاب افزایش شدید نابرابری اتفاق افتاده و شاهد بیشترین نمود فقط در 70 سال اخیر ایران بوده ایم … . نشانه هایی از رسیدن به نقطه بحران احتمالا.

وی با مقایسه سه کشور ایران، عربستان و ترکیه که در سال 2010 دارای اقتصادی معادل یکدیگر بودند، امروز آنها را هم در قیاس با هم قرار داد و مدعی شد اقتصاد عربستان 60 درصد بزرگتر از ایران و اندازه اقتصاد ترکیه 2 و نیم برابر اقتصاد ایران است.

برآورد او از نرخ ارز در صورت توافقات موقت (و جایگزین برجامی) 30 هزارتومان و در صورت عدم توافق 80-90 هزار تومان است که ظن انجام توافق از سر اجبار را تقویت می کند.

توصیه صادق الحسینی برای مدیران صنایع پلاستیک حاضر در همایش، عدم سرمایه گذاری های توسعه ای در سال 1402 بود.

او همچنین برای برآوردن شدن محتوای عنوان سخنرانی خود “سمت و سوی بازارها و دارایی ها در سال 1402” پیشنهاد کرد افراد معادل سن خود به درصد را در سبد دارایی های کم ریسک مثل مسکن و بیمه عمر و اوراق دولتی بگذارند. 10-20 درصد دارایی های خود را صرف سبدهای پرریسک مثل کریپتو و کسب و کارهای جدید (غیر تخصصی خود) بکنند و نهایت اختلاف این دو را در سبدهایی با ریسک متوسط بگذارند مثل ارز و طلا و بورس …

 

با این حال سخنران بعدی دکتر برمک قنبرپور، دبیرکل همایش و عضو هیات مدیره انجمن ملی پلیمر برخلاف صادق الحسینی، آماری ارایه کرد که نشان می داد سال گذشته حدود 800 هزار  تن مواد اولیه بیشتر در صنعت پلیمر جذب شده و در سال جاری نیز همین انتظار پیش روست. جذب این میزان مواد اولیه جز در سایه سرمایه گذاری های توسعه ای در صنایع پایین دستی پتروشیمی به نظر ممکن نیست.

او در بخش دیگری از صحبت های خود به سهم 1.8 درصدی ارزش افزوده صنایع پلاستیک از تولید ناخالص داخلی ایران در سال 1401 (با 20 درصد افزایش نسبت به سال قبلتر) و به سهم 8.3 درصدی تولید ناخالص صنعت پلاستیک از تولید ناخالص داخلی بخش صنعت کشور (با 24 درصد افزایش نسبت به سال ماقبل) اشاره کرد.

قنبرپور همچنین به سهم اشتغال این صنعت از کل اقتصاد کشور معادل  4.43 و از اشتغال صنعتی معادل  13.64 درصد  اشاره کرد.

در بخش دیگری از صحبت های او به حجم مستقیم صادرات صنایع تکمیلی پلیمری در سال 1401 برابر یک میلیارد و 662 میلیون دلار و صادرات غیرمستقیم زنجیره به عنوان زیرساخت اصلی توسعه صادرات برابر دو میلیارد و 350 میلیون دلار اشاره شد که هر دو نسبت به سال قبلتر با افزایش روبرو بودند.

یکی از نقاط جالب توجه در ارایه دکتر قنبرپور افزایش 169 درصدی (سال 1401 نسبت به سال 1400) هزینه رقابت معاملات بخش پلیمر در بورس کالا بود!

او در پایان به طور خلاصه به ذکر چالش ها و ارایه راهکارها نیز پرداخت.

در میان صحبت های او در این بخش به لزوم وجود و حضور یک نهاد تنظیم گر فرابخشی اشاره شد که معتقد بود تا به امروز وجود نداشته است.

او همچنین گریزی نیز به برگزاری نمایشگاه ایران پلاست زد و معتقد بود این صنعت که باید به عنوان متولیان برگزاری نمایشگاه تخصصی خود شناخته شوند، همچنان درگیر تبیین نقش بدیهی خود در ایران پلاست هستند.

 

همایش پس از آن با هدایت حضار به نمایشگاه جانبی و سپس ناهار و نماز و ادامه سخنرانی ها پی گرفته شد.

 

تصمیم درست انجمن ملی صنایع پلیمر در برگزاری مشارکتی این همایش با گروه رسانه ای دنیای اقتصاد هر چند ممکن است به جلب بیشتر مخاطب نینجامیده باشد، اما قطعا می تواند هدف برگزارکنندگان را که بیرون بردن صدای صنعت پلاستیک از درون این صنعت به بیرون و به بطن جامعه است، تامین کند. رصد خبرگزاری ها و رسانه های اقتصادی و پرمخاطب طی روزهای آینده موید این موضوع خواهد بود.